سلام همراه عزيز✋🏻
ممنون از اينكه ما را انتخاب كرديد
دوست عزيز دغدغه خاطر شما را كاملا درک ميكنم، اما خوشبختی تصادفی نيست ، بايد راه و رسم آن را در زندگی بياموزيم. ارتباط سالم و سازنده ميان زن و شوهر ، نيازی اساسی ،جهت داشتن آرامش در زندگی زناشويی است كه متاسفانه در روابط شما موانعی وجود دارد ،رفع اين موانع نظير سخت گيری همسرتان تنها به خود شما و همسرتان بستگی دارد و كاملا دو طرفه است . همراه عزيز اين فقط شما نيستيد كه با چنين مسائلی در رابطه با همسرتان مواجه هستيد ، بنابراين آن را به عنوان يک مساله ببينيد نه مشكل لاينحل تا از انرژی روانی تان جهت مقابله موثر كاسته نگردد. با بررسی اين سوالان بهتر ميتوانيم علت سخت گيری و بهانه جويی همسرتان را ريشه يابی و به تشخيص درستی برسيم
-شما و همسرتان هريک چند سال داريد ؟
-شغل شما و همسرتان چيست ؟
-ميزان تحصيلات تان چقدر است ؟
-چگونه با همسرتان آشنا شديد ؟
-كيفيت ارتباطتون با هم چگونه است ؟
-روابط زناشويی وعاطفی تان چگونه است ؟
-در رابطه با خانواده همسرتان و روابط عاطفی درون خانواده شون توضيح دهيد ؟
هنگام سخت گيری همسرتان واكنش شما چيست ؟
-بسيار مهم است كه از مرور رفتار همسرتان دريابيد سخت گيری همسرتان به دليل بدبينی نسبت به شماست يا اينكه رفتارش تحت تاثير گذشته وی و نوع تربيتش است ؟
-آيا تا به حال در اين مورد باهم صحبت كرده ايد ؟
-اقدامات عملی برای مراجعه حضوری نزد مشاوره داشته ايد ؟
بعد از پاسخگويی شما در خدمتتون هستم 🌷🙏🏻
سلام همراه عزيز ،اول اينكه بخاطر بارداری تون بهتون تبریک ميگم .دوست عزيز بهتر است راهی متفاوت را انتخاب كنيد كه آرامش و شادی وعشق به زندگيتان برگردد.بهتر است تمركز خود را روی روابط تان را با همسرتان بگذاريد
وتنها كسی كه ميتواند به شما كمک كند خودتان هستيد ،از خودتان شروع كنيد .انتظار خود را در برابر ايشان به صفر برسانيد با خود نگوييد كه او یک قدم بردارد تا من هم يک قدم بردارم .من ميفهمم كه انتظار شما برای توجه و نوازش و درک شدن و عشق طبيعی است . .اگر انتظاری داری روزی همسرت تغيير كند كاملا در اشتباه هستيد پس شما سهم خودت را انجام بده.حتی اگر همسرتان كم ميگذارد شما نبايد اين كار را انجام بدی كه در يک چرخه لج و لجبازی بيفتيد .بنابراين سهم خودت را انجام بده .يعنی :"پذيرش داشته باش "
اما كارهایی كه به شما كمک ميكند :سلام كن ،به استقبالش برو ،از او پذيرايی كن ،با همسرتان صحبت كن،حتی اگر مورد بی توجهی قرار گرفتيد .البته گله و شكايت و غر نباشد ..با خود بگو من اين كارها را برای خودم انجام ميدم تا خوب و شاد و در آرامش باشم .زرنگ و هوشيار باش .شروع كن به رفتارهای صميمانه ،حرف های خوب زدن ،اصلا رختخوابتون رو جدا نكنيد و يادتون باشه برای خودت بغلش كن ،بدرقه اش كن ،(بوس يا در آغوش گرفتن)اين كارها نبايد موقت باشد ..گفتگوي هفتگی در مورد خواسته ها ونيازهای خود داشته باشيد ،البته بدون متهم كردن يا قضاوت همسرتان .احساس خودرا بيان كنيد .مثلا اينگونه بيان كنيد :من احساس ناراحتی ميكنم چون احساس ميكنم نياز من مورد توجه بودن برآورده نميشه دوست داشتم گاهی برام يک شاخه گل بخری ،لبخند بزنی،لبخند تو به من انرژی ميده .تو عزيزترين زندگی منی و ابراز محبتت باعث ميشه حس خوب كنم .
اگر با ايجاد رابطه صميمانه دوری كمتر شد تلاش خودرا ادامه دهيد مطالعه اين كتاب (ازدواج بدون شكست )،دكتر ويليام گلاسر ،كارلين گلسر ترجمه :دكتر علی صاحبی
در اين مسير ميتواند به شما كمک كند
شاد و موفق باشيد 🙏🏻
خانم دکتر سلام من الان یک ماهه باردارم ولی به دلایلی طبق مشکلاتی که ذکر کردم دائم در استرسم و فکرم مشغوله شوهرم حتی اگه نداشته باشه خانوادش مادرش پول بخواد جور میکنه براشون ۲۰ روز طول نکشید. بعد عروسی النگوهای منو به خاطر قرضش فروخت ولی برای اونا همیشه داره من پس انداز داشته باشم هم بر میداره به یه بهونه ای که ندارم و فلان تورو خدا راه حل بگید فقط دارم خود خوری میکنم اعصابم داغونه چیکار کنم
سلام من ۲۱ سال همسرم ۲۴ همسرم شغلش آزاده موبایل فروشی داره دیپلم هستش منم دانشجو روانشناسی قبلا تا حدی فامیل بودیم و رفت و آمد خانوادگی داشتیم رابطه مون خوبه تا حدی ولی نه در اون حد که حسرت زندگی دیگران رو نخورم رابطه زناشوییمون قبلا خوب تر بود رفته رفته سرد شد الانم چون باردارم ۱ ماه زیاد نمیتونم نزدیکش بشم ویار دارم چندشم میشه از بدنش وقتی هم سخت گیری میکنه واکنشم اخم و نهایت گریه است چند باری کوتاه اومدم ولی توقعش بیشتر شد دیگه مجبورا لج کردم که حرف من باشه رفتارش بخاطر نوع تربیتش هست