باسلام دوست عزيز
يكی از ويژگی های زندگی مشترک اين هست كه طرفين سعی در برآوردن نيازهای متقابل همديگه چه از نظر عاطفی ،اقتصادی ،جنسی، اجتماعی و....داشته باشن بنابراين ما نميتونيم نيازهای طرف مقابل رو ناديده بگيريم همسر شما از نظر روابط اجتماعی نياز داره با اقوامش رفت و آمد داشته باشه و هيچ كس نميتونه اين حق طبيعی رو از ايشون بگيره اين در مورد همسرتون و اما در مورد شما ،شما حق انتخاب داريد كه با اقوام ايشون آمد و شد داشته باشيد يا خير و در هر صورت بايد مسئوليت انتخابتون رو به عهده بگيريد منظورم اينكه ما در مورد عملكرد خودمون ميتونم تصميم بگيريم ولی اجازه نداريم طرف مقابل رو مجاب به تبعيت از تصميممون بكنيم . ولی نكته اينجاست كه ميتونيد با گفتگو درباره اين مساله با همسرتون به يک تفاهم و قرارداد برسيد كه مثلا ماهی يكبار بيشتر شرايط بازديد از اين اقوام رو نداريد .و اما درمورد دست دادن همسرتون هم نظر من همينه ايشون يک فرد بالغ هستند و خودشون بايد نوع ارتباطاتتشون و مرزهای ارتباطی شون رو تعيين كنند و شما اجازه كنترل ايشون رو نداريد ولی بازهم ميتونيد باهاشون در مورد حس هاتون مثلا اينكه ناراحت يا غمگين ميشيد از اينكه ايشون با نامحرم ها دست ميدن صحبت كنيد (بهتره راجع به حس خودتون حرف بزنيد نه اينكه عملكرد ايشون رو زير سوال ببريد چرا كه در غير اينصورت ايشون حالت تدافعی به خودشون ميگيرن و ارتباط خوب پيش نميره و حالت متفاطع پيدا ميكنه) و بعد به عهده ايشون هست كه تصميم بگيره اينكارو انجام بده يا خير.
موفق باشيد.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید