حسودی دختر 2 ساله به پدرش

با سلام خدمت شما مادر عزیز

من ابتدا در مورد حسادت توضیح می دهم و بعد به سوال شما می پردازم.

حسادت یک واکنش هیجانی است و معمولا در بین کودکان از 5/1- 5 سال و سپس در دوران بلوغ نوجوانان دیده می شود. حسادت یک پاسخ طبیعی است به محرکها ووقتی دیده می شود که فرد فکر کند محبتی را از دست داده و احساس ناامنی ونادیده گرفته شدن می کند. در حدود پنج و شش سالگی که علایق کودکان به خارج خانه گسترش می‌یابد، حسادت در میانشان کمتر می‌شود.

مقدار و شدت حسد درکودکان مختلف است و با عواملی از قبیل سن، جنس، هوش، رشد ذهنی، تعداد فرزندان در یک خانواده و طرز رفتار والدین _ به­خصوص رفتار مادر _ بستگی دارد.

برخی از علل حسادت در کودکان عبارت است از: تولد کودک جدید، مقایسه میان فرزندان، تبعیض میان فرزندان، تفاوت سنی، شیوه­ی تربیتی والدین به­ویژه مادر، تضاد میان والدین، و به خطر افتادن موقعیت و ...

معمولا کودکان به نوزادان حسادت می­ورزند. گاهی کودک خردسال آرزوی برادر یا خواهری را می­کند، بی آن که بداند ممکن است بعدها به او حسادت ورزد. در واقع برای کودک بسیار مشکل است که احساسی همانند مادرش نسبت به نوزاد داشته باشد و اگر به نوزاد محبت می­کند بیشتر به علت آن است که مورد ایراد و اعتراض قرار نگیرد. به طور کلی حسادت ابتدایی از رابطه­ی بین کودک و مادر به­وجود می­آید؛ مخصوصا در مواردی که پدر و مادر بین دو کودک تفاوتی قائل شوند. به این ترتیب پدر و مادرها هستند که احساس حسادت کودک را تقویت می­کنند.

حسادت اغلب محصول موقعیت خانوادگی به­ویژه نگرش مادر و روش­های انظباطی اوست. باید از توجه بیش از حد (زیاد و یا کم) نسبت به فرزندان خویش احتراز جویید و از به­کار گرفتن شیوه­های انظباطی ناهمآهنگ و ناهمخوان که هر دو از عوامل تشدیدکننده­ی حسادت هستند، بپرهیزید.

بنابراین متوجه شدید که با توجه به سن و موقعیت دخترتان واکنش او طبیعی است .

مهم است با مدیریت مناسب زمان و امکانات خود، احساس دوست داشتنی بودن، ارزشمند بودن، مهم بودن را به فرزند خود بدهید.

تمام این صحبتها دلیل بر این نیست که او به هر شکل که بخواهد عمل کند، بلکه در تمام لحظه ها و درهر شرایطی بداند که دوست داشتنی و مهم است.

علت و ریشه حسادت را پیدا کنید

خیلی مهم است که علت حسادت را در کودک خود پیدا کنید تا بتوانید آن را ریشه کن نمایید. به دنیا آمدن نوزاد بعدی در خانواده شما، می تواند علت حسادت دخترتان باشد.

به این نکات توجه کنید:

دوران نوزادی او را با نوزادی بچه دیگرتان مقایسه نکنید.

با ورود فرزند جدید ، اوقات خاصی را برای صحبت کردن و رسیدگی به فرزند بزرگ تر اختصاص دهید ؛ مثلا گاهی فرزند کوچک تر را به پدربزرگ و مادربزرگ شان بسپارید و با فرزند بزرگ تر به تنهایی به پارک بروید و درباره مسائل او سخن بگویید ، او را در آغوش بگیرید و ببوسید. . برنامه منظمی از تفریح و بازی دو نفره برای همسر و دخترتان ترتیب داده و از همسرتان بخواهید در ان تایم مخصوص به بازیها و فعالیتهای محبوب فرزندتان بپردازند

دخترتان را وارد بازی های گروهی و جمعی نمایید و مسئولیت به او بدهید. ( به طور ساعتی می توانید او را در کلاسهای ورزشی، یا خلاقیت و بازی ثبت نام کنید تا امکان حضور در کنار همسن های خود را داشته باشد.)

اجازه دهید حسادتش را به راحتی بروز دهد ؛ مثلا اگر گفت که خیلی ازخواهرش متنفر است و از او بدش می آید ، به جای آن که بگویید :« این چه حرفی است ؟ مگر او چه کار کرده ؟ تو باید با او مهربان باشی » می توانید در حالی که او را نوازش می کنید بگویید : «تو خیلی ناراحت هستی ، اگر دوست داری امروز با هم به پارک می رویم و صحبت می کنیم تا ببینیم او چه کار کرده که ناراحت شدی . او نمی داند باید چطور با تو رفتار کند . من سعی می کنم به او یاد بدهم ». ممکن است او در ابتدا نوازش شما را با بدخلقی رد بکند . در این صورت عصبانی نشوید و به محبت ورزیدن ادامه بدهید.

در کارهای خانه از او در حد توانش ، کمک بگیرید و او را بعد از انجام کار تشویق نمایید .هرگز کاری که در حد توانش نیست ، از او نخواهید و زمانی که از عهده مسئولیت کامل کاری برنمی آید ، تحقیر و سرزنش ننمایید و از جملات مانند اینکه « کار سختی نبود . چطور نتوانستی انجام بدهی … استفاده نکنید» . به او ثابت کنید در همه حال دوستش دارید و خود او برای شما مهم است . او را در آغوش گرفته ، ببوسید و ابراز علاقه و محبت نمایید.

با او همبازی شوید و گاهی از او بخواهید نقش پدر یا مادر را به عهده بگیرد . سعی کنید رفتارهای او را در بازی زیر نظر بگیرید .کودکان در بازی ، یا مانند والدین خود رفتار می کنند یا جوری ایفای نقش می کنند که دوست دارند پدر و مادرشان آن گونه باشند . شما در این بازی می توانید نقش فرزندی حسود را بازی کنید.

قبل از ورود فرزند جدید به جمع خانواده ، آگاهی های لازم را به کودک خود بدهید . به او مژده دهید که به زودی خواهری خواهد داشت که هم بازی او خواهد شد . در این مواقع به جای اینکه بگویید :« ما تا چند وقت دیگر نوزادمان به دنیا می آید و تو نباید کارهای بچگانه بکنی چون بزرگ شده ای .» می توانید بگویید :« خبری برایت داریم که تو را خوشحال می کند … تو همیشه دوست داشتی خواهر یا برادری داشته باشی که با او بازی کنی و به او چیزهای خوبی که بلدی یاد بدهی …به زودی خواهر یا شاید برادر تو به دنیا می آید . او هیچ کدام از ما را نمی شناسد و نمی تواند حرف بزند و ما باید به او نگاه کنیم تا بفهمیم که چه نیازی دارد . البته حضور تو در کنار ما خیلی کمک می کند . چون تو فاصله سنی کمتری با او داری و بعضی از حرف های او را می فهمی و به ما می گویی.

برای جلوگیری از ظهور و رشد حسادت در کودکی لازم است توجه داشته باشید که دخترتان را به دلیل حسادت مورد ملامت و سرزنش قرار ندهید بلکه با برخوردهای حساب شده، در حذف علت های ان گام موثری بردارید

اگر شما در برخورد با کودک، واکنش های حسادت آمیز وی را تشدید کنید و او را به شدت خشمگین سازید، تاثیرات منفی زیادی را در او ایجاد خواهید کرد.اگر انتظار داشته باشید که او هنگام حسادت، هیچ واکنشی نشان ندهد و هیجان درونی خود را نادیده بگیرد، در این صورت، به تدریج و به طور طبیعی، ممکن است شیوه های دفاعی نامطلوبی برای مقابله با این موقعیت ها در او شکل بگیرد و احساس خشم، نا امیدی و نا ایمن بودن را به مدت طولانی با خود داشته باشد.
موفق باشید.