عدم برقراری اتباط در دانشگاه

سلام دوست عزیز

در گام اول باید توجه کنید هنگام برقراری ارتباط با دیگران چه افکاری دارید:

آیا دوست صمیمی در مدرسه داشته اید؟

از جمع بودن لذت می برید یا خیر؟

وقتی با دیگران صحبت می کنید چه احساسی را تجربه می کنید

احساس خجالت، عدم اعتماد به نفس، عدم لذت بردن از بودن با دیگران و ترس از آسیب دیدن از دیگران هر کدام  میتواند ارتباط با دیگران را محدود کند 

پاسح به این سوالات به شما کمک می کند تا به خودتان دقیق تر راه کمک به خود را پیدا کنید

اما از راهکار های زیر نیز می توانید به طور کلی استفاده فرمایید:

۱. تصنعی رفتار نکنید

برای اینکه بدانیم چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنیم، اول باید گفت که طبیعی رفتار کنید. رابطه‌ تنها در صورتی عملی می‌شود که شما واقعا به آن اهمیت بدهید. هر چیزی کمتر از این را دیگران متوجه می‌شوند. اگر به کسی که سعی دارید با او رابطه برقرار کنید علاقه‌ی واقعی ندارید، بی‌دلیل تلاش نکرده و تصنعی رفتار نکنید.

۲. همه چیز را به خودتان ربط ندهید 

وقتی در مکالمه‌ای کسی مشغول صحبت کردن است، صحنه را به او واگذار کنید. برخی گمان می‌کنند اگر وسط داستان دیگران بپرند و آن را به نوعی به زندگی خود ربط دهند به بهبود رابطه کمک کرده‌اند. گرچه این رفتار اگر به تعداد دفعات محدود استفاده شود چنین تاثیری دارد، هیچ چیز به اندازه‌ی استفاده‌ی مکرر آن اثر معکوس روی رابطه‌ی شما نمی‌گذارد.

شما نمی‌توانید اعتماد دیگران را جلب کنید اگر آنها هربار که می‌خواهند حرف بزنند احساس کنند شما قرار است وسط حرف‌های‌شان بپرید. چنین کاری تمرکز گوینده را مختل می‌کند و سرمایه‌گذاری احساسی او را برای مکالمه باز پس می‌گیرد، علاوه بر این فرد برای ادامه‌ی صحبت با شما مردد می‌شود 

۳. مراقب عبارت‌های تائیدی خود باشید

دوست نزدیکی دارم که هر وقت از این عبارت‌ها استفاده می‌کند دلم می‌خواهد به او هشداری بدهم. وقتی با هم پای تلفن یا حضوری صحبت می‌کنیم، به رغم اینکه نیت بدی ندارد، خیلی واضح متوجه می‌شوم که چه وقت دیگر به حرف‌هایم گوش نمی‌کند. او عادت دارد از عبارت‌های تائیدی مانند «اوهوم»، «خب»، «چه عالی»، «اوه» و … استفاده کند. در حالیکه این عبارت‌ها وقتی برای تظاهر به گوش دادن استفاده می‌شوند بسیار واضح و حواس‌پرت‌کن به نظر می‌آیند.

البته همه‌ی ما دائما و تا حد زیادی مشغول انجام چند کار همزمان هستیم. به همین دلیل شرطی شده‌ایم که گاهی به جای گوش دادن به حرف‌های فرد مقابل این عبارت‌ها را به کار ببریم. اما اگر تا این لحظه کسی به شما این مسئله را گوشزد نکرده باشد که تا چه اندازه این رفتار برای گوینده توهین‌آمیز و مشخص به نظر می‌آید، ممکن است هیچ وقت متوجه آن نشده باشید. به عنوان یک قانون کلی همیشه به دیگران به شیوه‌ای گوش بدهید که دوست دارید به شما گوش کنند.

۴. وانمود نکنید همه‌چیز را می‌دانید 

وقتی با دیگران حرف می‌زنیم دلمان می‌خواهد نشان بدهیم که اطلاعات بالایی داریم و تحصیل‌کرده هستیم. برای برخی پذیرفتن این واقعیت که بار اول است بعضی اطلاعات را می‌شنوند دشوار است. مدیران زیادی هستند که راهنمایی گرفتن از دیگران برایشان گران تمام می‌شود، زیرا گمان می‌کنند باید همه‌چیز را بدانند و آن کسی باشند که به سایرین راهنمایی می‌دهد. از آن طرف هم کارکنان مایلند خود را اثبات کنند، بنابراین سعی در پوشاندن نقاط ضعف خود دارند. اما همه‌ی ما در مکالمه‌هایی قرار گرفته‌ایم که خودمان می‌دانیم تنها به این دلیل مطلب مهمی را بیان کرده‌ایم که بشنویم دیگران درباره‌ی آن اطلاعات ناچیزی دارند .

۵. از قبل برنامه بریزید 

 اگر در مکالمه‌ها مضطرب می‌شوید یا خُشک‌تان می‌زند، سوال‌هایی که دارید را از قبل آماده کنید. این کار برای این نیست که تعاملی خودکار مانند یک آدم‌آهنی داشته باشید. این کار باعث می‌شود ذهن‌تان آرام بگیرد و بتوانید از افکارتان بیرون بیایید، اعتماد به نفس داشته باشید و از یک مکالمه‌‌ با جریانی آزاد لذت ببرید

شما می‌توانید با پرسیدن سوال‌های درست راه خود را به هر مکالمه‌ای باز کنید. پس برای هر موقعیتی که احتمال می‌دهید در آن قرار خواهید گرفت، سه سوال بازپاسخ و تفکربرانگیز پیدا کنید. شما می‌توانید تعاملات ممکن را به:

الف) یک دورهمی با ارزش

ب) دیدار با یک آدم جدید در یک گردهمایی

پ) برخورد اتفاقی با یک دوست قدیمی

تقسیم کنید.

نکته‌ی مهم این است که سوالی بپرسید که تهاجمی به نظر نرسد، اما فرد را مجبور به توقف و فکر کردن کند. مزیت عالی این کار این است که نه تنها مکالمه‌ی شما جالب‌تر می‌شود بلکه آدم به یادماندنی‌تری هم می‌شوید.

۶. کمک بزرگی برای دیگران فراهم کنید

حتی بزرگ‌ترین و قدرتمندترین آدم‌های زمین هم کاری دارند که خوشحال می‌شوند کسی به آنها کمک کند. آدم‌های بسیار زیادی از ترس اینکه مبادا چیزی برای ارائه به آدم‌های بالاتر از خودشان نداشته باشند هرگز اقدامی نمی‌کنند. اما شما بیشتر از آنچه فکر کنید می‌توانید به دیگران ببخشید: مقاله‌ یا پستی در وبلاگ راجع به آنها بنویسید، پروژه‌ی آنها را با افرادی که می‌شناسید در میان بگذارید یا پیشنهاد مصاحبه‌ای بدهید که در آن بتوانند پیام خود را به دیگران برسانند. درباره‌ی اینکه چگونه می‌توانید به اهداف آنها سودی برسانید خیلی خوب فکر کنید، اگر در نهایت معلوم شود پیشنهاد شما برای آنها چندان فایده‌ای ندارد همین تلاش‌تان به تنهایی شما را متمایز می‌کند 

شاد و سلامت باشید🌹🌹🌹