باسلام
دوست عزيز احساستون رو درک ميكنم كه دوست داريد خانواده تون در اين موارد همراهی تون كنند و ازتون حمايت كنند و وقتی اين حمايت رو نمی بينيد حس بدی ميگيريد ولی واقعيت اينكه خانواده و اقوام شما زندگی مستقل از شما دارند و نميتونند و نبايد با خواسته های شما هماهنگ بشن چون استقلالشون و حق انتخابشون گرفته ميشه و ديگه اينكه ممكن نوع نگرش و ارزش های اونها با شما متفاوت باشه و اونجوری كه شما به مسايل زندگی نگاه ميكنيد اونها نگاه نكنند بنابراين توصيه من به شما اينكه دنبال يارگيری برعليه خانواده همسرتون نباشيد و تفاوت های فردی و خواسته های ديگران رو هم مد نظر داشته باشيد و اگر احياناً گفته های شما صحت داره اجازه بديد اونها هم با تجربه كردن به اين مساله برسند و براشون با حق انتخاب دادن به اونها احترام قائل بشيد . هر چقدر در زندگی منعطف تر و پذيرا تر باشيد راحت تر و موفق تر خواهيد بود و برعكس عدم انعطاف شما موجب شكنندگی و آسيب پذيری شما ميشه بنابراين سعی نكنيد به زور ديگران رو با خودتون همراه كنيد بلكه تلاش كنيد هر فردی رو من جمله خودتون همون طور كه هست بپذيريد .شما بايد خودتون نوع رابطه با خانواده همسرتون و مرز اين رابطه رو مشخص كنيد و با ديگران كاری نداشته باشيد. ممكنه يه وقت شما با خانواده همسرتون خوب و خوش و بدون مشكل باشيد و ممكنه زمانی به اختلاف و مشكل بربخورد كنيد بنابراين ديگران نميتونند با تغیير وضعيت شما رفتارهای متغيیری از خودشون نشون بدن چون اونها نياز به يک ثبات نسبی در ارتباطاتتشون با ديگران دارند . لطفا با در نظر گرفتن موارد ذكر شده سطح انتظارات و توقعاتتون رو از ديگران نرمال كنيد تا نه به روابط خودتون و نه به ديگران آسيب نزنيد .
موفق باشيد.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید