بی توجهی همسر در دوران عقد

سلام و خسته نباشید خدمت شما.

من یک دختر 19 ساله هستم و دانشجو همسرمم 28 سالشه و لیسانس دارند. نزدیک به دوساله باهم عقد کردیم و در دوران نامزدی هستیم. و یک سال هم باهم دوست بودیم. من دختر بسیار زیبایی هستم به گفته ی دیگران که هر مردی آرزوی دختری مثل من رو داره. دختری آروم و مظلوم و با ادب هستم. و از هرلحاظ از همسرم برتری دارم. مشکل من این هستش که مدتیه همسرم بهم اهمیت نمیده و دیگه هیچ میل جنسی بهم نداره و دیگه دوست نداره باهام نزدیکی کنه. من اینطوری حس میکنم چون ایشون قبلا خیلی گرم بودن و چند ماهیه که تغییر کردن. قبلا رابطه عاشقانه ای داشتیم و ایشون خیلی به من محبت میکردن و هیچی برام چه از لحاظ عاطفی چه مالی کم نمیزاشتن. اما چند ماهیه که ازم خیلی دور شده و من هرکاری کردم برای اینکه رابطه مون بهتر شه هر دفعه پیش قدم شدم همیشه مرتب و تمیز هستم کنارش هرکاری که شما فکرشو بکنید کردم تا رابطمون خوب بشه. چه آرایش کنم چه نکنم چه تمیز بگردم چه کثیف هیچ عکس العملی نشون نمیده و براش مهم نیست در صورتی که این فرد قبلا به کوچیک ترین تغییر من واکنش نشون میداد. ایشون یه برادر 10 ساله دارن که خیلی بهم وابسته هستند و فقط و فقط به ایشون محبت میکنن جایی که ایشون باشن دیگه اصلا منو نمیبینن و کل وقت با اون هستن هرچقدر میرم سمتش اما منو نمیبینه خانم دکتر اگه همسرم هفته ای یک شب بیاد پیش من خونه ما بمونه برادرش داد و بیداد میکنه و گریه میکنه و همسرمم با این قضیه هیچ مشکلی نداره و از این کارش لذت میبره اون یک شب هم که میاد پیش من همش زنگ میزنه پیام میده که داداش زود باید بیای خونه همسر منم بهش میگه اگه بزاری امشب برم قول میدم فردا شب پیش تو بخوابم من از این حرفش خیلی ناراحت میشم انگار که زوری میخوان بیان پیش من. وقتیم میان پیشم شب تا من لباسامو عوض کنم سریع میخوابن بدون اینکه بهم شب بخیر بگن یا کارهای دیگه. من حس میکنم چون دوست ندارن من بهشون نزدیک بشم بخاطر همین سریع میخوابه. این آدم قبلا نمیتونست حتی از من چشم برداره چند ماهیه اینجوری شده. خانم دکتر تا میایم کمی تنها باشیم برادرش سریع همسرمو به سمت خودش میکشه و هیچکسم بهش هیچی نمیگه نه همسرم نه مادر شوهرم من خیلی عذاب میکشم. اونقدری که برادرشو میبوسه منو نمیبوسه  من دختر خیلی حساس هستم که خیلی این برام مهمه که الویت همسرم باشم توی زندگی. پیام های مخفیانه میدن با برادرش بهم و من وقتی میگم چی میگین میگه این به تو ربطی نداره تو هر چیزی دخالت نکن. چند بار خیلی آروم و با لحن خوب راجع به این قضیه صحبت کردم ولی میگه به تو هیچ ربطی نداره. و قلب من شکسته بعد این حرفاش و دلم باهاش صاف نمیشه و فقط الکی میخندم که کسی متوجه نشه هر وقت به حرفاش فکر میکنم گریم میگیره و احساس افسرده بودن میکنم و فقط خودش میتونه حالمو خوب کنه ولی خودشو از من دریغ میکنه. اگه چند کلمه ای بخوام باهاش حرف بزنم به حرفام توجهی نمیکنه و چرت میزنه ولی اون لحظه اگه برادرش بخواد سخت ترین بازی رو باهاش بکنه منو تنها میزاره و با جون و دل میره پیش اون و خستگیهاش یادش میره. چند وقت نسبت بهش بی تفاوت بودم فایده ای نشد محبتمو بیشتر کردم فایده نداشت هرکاری فکر کنین کردم ولی اون منو اصلا نمیبینه احساس اضافه بودن دارم حس میکنم منو نمیخواد بهش میگم به من محبت کن من نیاز دارم میگه من همینم بلد نیستم محبت کنم دوست دارم دلیل نمیشه هر دقیقه بهت بگم. من میگم اگه محبت بلد نیست پس چطوری به برادرش محبت میکنه. وقتی من بهش زنگ میزنم بزور و خیلی بد جوابمو میده اما وقتی داداشش بهش زنگ میزنه یه جوری قربون صدقش میره که من فقط حسرت میخورم. من بخاطر زندگیم و همسرم همه کاری کردم از بهترین دوستام چون اون میخواست گذشتم و باهاشون قطع رابطه کردم بخاطرش چادری شدم کلا شدم همونی که اون میخواد ولی اون هیچ تلاشی برای زندگیمون نمیکنه. جدیدا یه کاری شروع کرده که مشغول اونه من درکش میکنم وقتی باهام وقت نمیگذرونه و محبت نمیکنه میگم خسته است گناه داره ولی وقتی میبینم اونجوری توی اوج خستگی به خانوادش محبت میکنه و  فقط برای من خسته ست حرص میخورم. کل اعتماد به نفسمو از دست دادم و همش فکر میکنم خیلی زشت و بدهیکلم که منو نمیخواد. همه کسو ازم گرفته و فقط خودش برام مونده من چیکار کنم آخه.  اینم بگم که تو هیچ کاری با من مشورت نمیکنه حتی خصوصی ترین کارها و فقط نظر مادرشونو میپرسن و من آخر از همه همه چی رو میفهمم خیلی دارم عذاب میکشم و آرزوی مرگ دارم لطفا کمکم کنین. اینم بگم که وقتی دعوا میکنیم حتی اگه صددرصد مقصر باشه امکان نداره دلجویی کنه و من همیشه مجبور میشم پیش قدم بشم برای این که رابطمون سرد نشه با این حال که گناهی ندارم ازش دلجویی میکنم یکبار با خودم گفتم هرچیم بشه دیگه من نمیرم برای عذرخواهی بالاخره که خودش میاد خدا شاهده  دو ماه قهرمون طول کشید حتی نپرسید مردم یا زنده و من باز مجبور شدم خودم پیشقدم شم. خسته شدم ازین وضعیت همه چیزو ریختم توی خودم و فقط دارم عذاب میکشم و گریه میکنم