سلام دوست عزیزم
حال بد و حس خشم، بیاعتمادی و نفرت شما رو درک میکنم. خیلی طبیعی هست که حال خوبی نداشته باشید. نمیدونم شما چطور متوجه این مساله شدید، چقدر مطمئن هستید و در این یک سال، چه اتفاقی افتاده که شما الان تصمیم گرفتید مسالهتون رو با مشاور در میون بگذارید. اولین خواهشی که ازتون دارم این هست که با بچهها بدرفتاری نکنید و اصلا کتکشون نزنید. بچهها در این مشکل دخیل نیستن. میتونم بفهمم چقدر آشفته شدید و حالتون خوب نیست اما خواهش میکنم به فرزندانتون لطمه نزنید.
اطلاعاتی که شما در اختیارم گذاشتید واقعا کافی نیست. اگر برای مشاورهی حضوری اقدام کنید، خیلی بهتر هست. نمیدونم که همسرتون تا چه حد متوجه موضوع و حس بد شما شدهن. اما حتی اگر نمیتونید با ایشون مراجعه کنید، فعلا فقط خودتون اقدام کنید. یک سالی که به این شکل گذشت، به شما کمکی نکرده و فقط حس شما رو بدتر و تلختر کرده. در اولین فرصت ممکن از خدمات مشاورهی حضوری بهره بگیرید.
با آرزوی آرامش و شادی برای شما
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید