تاثیر اعتیاد مادرم بر زندگی من

 سلام و خسته نباشید. مدتهاست از زندگیم خسته شدم من توی خونه ای بزرگ شدم که از ۸ سالگی پدری توش نبود قبلشم بابام مریض بود مامانم خرج خونه رو می داد چون مدرکش هم خیلی بالا نبود مجبور بود یا نبود کارهایی می کرد که در شان خانوادمون نبود بعدشم که پدرم فوت شد مامانم از هیچ گناهی فرو گذاری نمی کرد نمیخوام بگم مامانم بده یا من خوبم اما من بچه بودم که مامانم جلوی چشم من خیلی کارها می کرد اعتیاد پیدا کرد خیلی سختی کشیده خیلی زجر کشیده ولی منم دخترشم خلاصه بعد ۸ سال مامانم ترک کرد و دوباره ازدواج کرد مرد خوبی بود اما مامانم نساخت باهاش تا اینکه دوباره رفت سمت اعتیاد و همون کارهاش الان من ۱۸ سالمه ۸ ماهی میشه عقد کردم فقط برای اینکه این چیزها رو نبینم ما خانواده شهیدیم اصلا مامانم به بقیه فامیلامون نمیخوره شوهرمم مرد خوبیه ولی از گذشته مامانم هیچ اطلاعی نداره منم اگه بگم آبروم میره برعکس خانواده شوهرمم خیلی خوبن من الان که عقدیم همش میام خونه مامانم به بهانه اینکه مامانم تنها نباشه اما وقتیم هستم جلوم قلیون می کشه با اون دوستهای لا ابالیش می گرده یکسره با گوشیشه وقتیم نیستم یک سره زنگ می زنه گریه می کنه. خب بخدا منم آدمم اون از بچگیم اینم از جوونیم از خودم متنفرم هر وقت میگم بهش چرا اینکارها رو می کنی میگه بخاطر توست بخدا من بدم میاد از اینکارهاش خجالتم میکشم جلوی شوهرم نمیدونم چند ماهی که مونده تا عروسیمو چجوری سر کنم تا حالا دانشجو بودم یه شهر دیگه فقط آخر هفته ها بود این دو ماهی دیگه رو چیکار کنم خیلی ببخشید طولانی شد من می ترسم به کسی درد و دلمو بگم از آبروم می ترسم