سلام دوست عزیز
تشکر از اینکه مارا برای طرح سوالتان انتخاب کردید
برادر شما در استانه سن بلوغ و دوران نوجوانی هست هویت یابی در این سنین شروع می شود و تا مدت ها ادامه دارد.
واقعیت این است که از لحاظ روانی و فیزیولوژیکی، خیلی عجیب نیست که در این سنین، نوجوانان تمایل به برقراری ارتباط عاطفی داشته باشند. یعنی بعد از شروع بلوغ و ترشح هورمون های جنسی در دختر و پسر، تمایلات دگرجنس خواهانه هم در آنها شکل می گیرد. نوعی نیاز به برقراری ارتباط عاطفی و هیجانی و نیز ارتباط جسمی.
راهکارهای زیر به والدین توصیه میشود که وقتی از رابطه نوجوانشان با جنس مخالف آگاه شدند، این کارها را انجام دهند:
1) ارتباط خودتان را با فرزندتان حفظ کنید
این اصل، مهمترین اصل تربیت فرزندان است. والدین باید به گونه ای با نوجوان تعامل کنند که خانواده مهمترین منبع ارتباطی برای او باشد. در واقع خانواده ای در تربیت فرزندش موفق شده است که فرزند نوجوانش اگر رابطه ای برقرار کرد یا تمایلی به فردی داشت، آن را ابتدا با والدین یا حداقل یکی از والدین در میان بگذارد.
2) از صحبت در اين رابطه استقبال كنيد
لازم نيست به فرزند خود بفهمانيد كه متوجه شكل گيري چنين رابطه اي شده ايد. به خواست وي احترام بگذاريد اگر مايل نيست شما را از اين رابطه مطلع كنيد شما هم نبايد سعي كنيد به وي بفهمانيد كه خيلي باهوش هستيد و مچ وي را گرفته ايد ! اما اگر او تمايل به صحبت با شما در اين زمينه داشت از صحبت در اين رابطه استقبال كنيد . هرگز در اين مكالمه سعي نكنيد خود را والدي باهوش ، با تجربه يا آموزگاري مجرب نشان دهيد. براي وي يك دوست صميمي باشيد. حرفهايش را بشنويد و صادق باشيد . مطمئن باشيد به اين ترتيب خواهيد توانست اطلاعات مفيدي درباره چگونگي اين رابطه به دست آوريد.
3) پذیرش تان را بالا ببرید
منظورم این نیست که هر اتفاقی افتاد با آغوش باز بپذیرید، نه؛ پذیرش یعنی اینکه آرامش خود را در مواجه شدن با برخی اتفاق های فرزندتان بالا ببرید. نوجوانی که با مسئله ای روبرو شده است، خود به اندازه کافی استرس و تنش دارد. بهتر است شما با آرامش تان، وضعیت روانی فرزندتان را بیشتر دچار تنش نکنید.
4) کنترل نکنید
بعضی از خانواده ها تمام تلاش خود را می کنند که فرزند نوجوان شان را کنترل کنند. چک کردن گوشی، زیر و رو کردن وسایل شخصی اش برای پیدا کردن نشانه های خطر! یا پیگیری کردن کارهای روزمره زندگی نوجوان.
نوجوان ها متوجه این کنترل ها می شوند. آنها (و در کل همه انسان ها) نسبت به کنترل شدن حساس هستند. کنترل ارتباط را قطع می کند، اعتماد را از بین می برد و نوجوان را از خانه گریزان می کند. به حریم شخصی نوجوان احترام بگذارید ولی همیشه خود را برای شنیدن حرف های نوجوان تان درباره رابطه عاطفی اش آماده کنید.
5) خط قرمزها را مشخص کنید
به جای تهدیدها یا نصیحت های مکرر، با در نظر گرفتن وضعیت خانوادگی، خط قرمزهایی را برای این ارتباط مشخص کنید. محدودیت های خانوادگی را با او در جریان بگذارید. محدودیت هایی مثل محدودیت های زمانی ارتباط، استفاده تلفنی و ...
6) وي را به حال خود نگذاريد
فرزند خود را كاملا آزاد و بی قيد نگذاريد. علاوه بر ارائه آموزش های لازم به منظور شكل دهی به روابط اين دوران ، لازم است تا شرايط خطر آفرين را شناسايی كنيد. دوستی فرزند نوجوان شما با فردی كه ارزش های اخلاقی و خانوادگی نامناسبی دارد مي تواند خطر آفرين باشد در اين صورت به جای مقابله مستقيم ، با جلب اعتماد فرزندتان و صحبت غير مستقيم می توانيد خطرات رابطه با فرد مورد نظر را به وی يادآوری كنيد. به اين منظور می توانيد از افرادی كه بيشتر مورد اعتماد فرزندتان هستند استفاده كنيد. هرگز به زور ، ارعاب ، تحقير ، تهديد و . . . متوسل نشويد و در صورت نياز از متخصصين كمك بگيريد.
با توجه به سن شما وبرادرتان اگر رابطه خوبی دارید میتوانید با او در فضای دوستانه وصمیمی صحبت کنید و موارد بالا را بیان کنید
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید