سلام دوست عزیز
به سن خودتون وهمسرتون اشاره نکردید.
فرمودید تازگی ها این رفتار رو پیدا کردند واز ابتدای زندگی مشترکتون چنین رفتاری نداشتند .کمی به عقب برگردید وببینید چه اتفاقاتی افتاده که باعث بروز چنین مشکلی شده
مثلا فشارکاری ومالی زیاد . ورشکستگی. دلخوری از خانواده شما که به دلیل خاصی پیش اومده و...
.هیچ واکنشی بدون علت انجام نمی‌شود. بددهنی نیز واکنشی از سر خشم است که می‌تواند علت‌های مختلفی داشته باشد بنابراین به علت بددهنی توجه کنید؛ ببینید چه اتفاقی افتاده که همسرتان به این کار روی آورده است. علت‌یابی در هر مشکلی، کلید حل آن است.
یکی از مهم‌ترین علل اصلی بددهنی کردن، ناکامی در تامین نیازهاست. فرد زمانی که نیازهایش از جمله نیاز به محبت، توجه یا احترام برآورده نشود، احساس ناکامی می‌کند و این ناکامی زمینه‌ساز بروز پرخاشگری می‌شود. سعی کنید در تامین نیازهای عاطفی و جنسی هم بکوشید.
گاهی نیز این رفتار ریشه در رشد و نوع تربیت خانوادگی فرد دارد. شاید همسر شما در خانواده‌ای پرورش یافته که بددهنی در آن خانه رایج بوده پس دور از ذهن نیست که او هم تحت تاثیر آن فضا رفتار کند
یکی از اشتباهاتی که شماو اکثر زوج ها مرتکب میشوند این است که در هنگام دعوا پابه پای فرد بحث رو ادامه میدند
آتش را تندتر نکنید: این را بدانید که وقتی فردی مثل «دیگ زودپز» جوش می‌آورد و سوت می‌زند (بددهنی می‌کند) بهتر است فقط شعله را کاهش دهید؛ گاهی با سکوت، گاهی همدلی و یا حتی عذرخواهی؛ نه اینکه در صدد دفاع از خود برآیید، بحث را ادامه دهید و مدام ایراد بگیرید.)
به خودتان مسلط باشید: بسیاری از جر و بحث‌ها به دلیل تسلط نداشتن شما و همسرتان بر هیجانات خود به وجود می‌آید. گاهی اوقات زوجین با واکنش نامناسب از جمله بی‌اعتنایی و بی‌توجهی، پرخاشگری یا خشونت ناخواسته به رفتارهای اشتباه یکدیگر دامن می‌زنند.
حرمت‌ها را نگه دارید: هرگز مقابله به مثل نکنید و به بددهنی های وی پاسخ ندهید، جواب «های»، «هوی» نیست! این کار ممکن است موجب تشدید رفتار همسرتان شود و شرایط را از آنچه هست، بدتر کند. نباید اجازه دهید حرمت میان شما شکسته شود.
حرف بزنید: زمانی که همسرتان در وضعیت روحی مناسبی قرار دارد، درباره تاثیرات منفی بددهنی بر احساس و رفتار شما و زندگی مشترک‌تان صحبت کنید. به او بگویید خیلی دوستش دارید ولی احساس می‌کنید این حرف‌ها و بددهنی‌ها می‌تواند میان شما فاصله بیندازد. این نکته را یادآوری کنید که اگر شما به یکدیگر احترام نگذارید، چطور انتظار دارید فرزندتان در آینده به شما احترام بگذارد؟! هر دوی شما دربرابر تربیت کودک‌تان مسئول هستید و به خاطر جایگاهی که به عنوان والدین دارید باید مراقب رفتار خود باشید چون الگوی فرزندتان هستید.
موقعیت را ترک کنید: زمانی که فکر می‌کنید در صورت ادامه بحث دیگر نمیتوانید خشم خود را کنترل کنید، ادامه صحبت‌تان را به زمان دیگری موکول کنید، با این کار به خود و همسرتان فرصت میدهید تا از عصبانیت و خشم فاصله گرفته و رفتار مناسب‌تری داشته باشید. برای این منظور می‌توانید به همسرتان بگویید: «الان شرایط روحی مناسبی نداریم، ممکن است حرف‌هایی بزنیم که بعدا هر دو پشیمان شویم. بهتر است در شرایط بهتری با یکدیگر صحبت کنیم»، یا اینکه «من الان عصبانی‌ام، بعدا در مورد این موضوع صحبت خواهیم کرد.»
سعی کنید پیشگیری کنید و موقعیت را تشخیص دهید: بهتر است اگر قصد دارید مشکل یا مساله‌ای را با همسر خود در میان بگذارید در فضای آرام و صمیمی این کار را انجام دهید. هنگام صحبت وقتی احساس می‌کنید همسرتان عصبانی، خسته و بی‌حوصله است و با ادامه بحث، امکان دارد پرخاشگری اتفاق بیفتد، صحبت‌تان را به فرصت دیگری موکول کنید.
از همسرتان تعریف کنید: به رفتارهای درست همسرتان هر چند ناچیز و اندک باشد توجه کنید و احساس خوب خود را در مورد رفتارهایش بیان کنید. وقتی مهربان هست بهش بگید که این رفتارت رو خیلی میپسندم
. مراقب کلام خود باشید: تحقیر، توهین، تهدید، سرزنش و پرخاشگری نکنید. دقت کنید اگر صدای‌تان بلندتر از همسرتان باشد یا به تندی و با پرخاشگری با وی صحبت می‌کنید، کمی مکث کنید تا آرام شوید. دشنام و ناسزا بحث را به مشاجره تبدیل می‌کند.
خود را آرام کنید: تکنیک‌هایی مانند تنفس عمیق، شست‌وشوی دست و صورت، نوشیدن آب و پیاده‌روی در کاهش خشم و عصبانیت موثر است. شاید بگویید این کارها را همسرم باید انجام دهد نه من؛ اما شما با انجام این رفتارها به طور غیر مستقیم به او می‌فهمانید که چگونه خشمش را مدیریت کند.
مثبت باشید: صبور باشید و با اخلاق خوب خودتان سعی کنید تاثیر مثبتی روی شریک زندگی خود داشته باشید.
اگر همه راهها رو رفتید ونتیجه ای ندیدید از همسرتون بخواید برای بهبود اوضاع باهم به مشاور مراجعه کنید
موفق باشید
دشتی کارشناس ارشد روانشناسی
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید