میل جنسی کم در همسر و تصمیم برای بارداری

سلام امیدوارم که خوب باشید . در رابطه با سوالی که مطرح کردید توجه شما را به چند نکته جلب می کنم .اول اینکه اگر رابطه شما و همسرتان به گونه ای است که تصور شما از رفتار ایشان این است که خستگی را بهانه می کند تا وارد رابطه جنسی نشود ،و یا اینکه لجاجت می کند به نظر می رسد که شما دو نفر هنوز به تفاهم و درک متقابل کافی برای ایجاد یک رابطه زناشویی خوب نرسیده اید و در این صورت هنوز زمان بچه دار شدن شما فرا نرسیده است . توضیح بیشتر آنکه رابطه زناشویی یک رابطه کاری نیست بلکه یک رابطه مبتنی بر عشق  و محبت است .بنابراین اگر تصور یکی از طرفین این باشد که طرف مقابل در حال لجاجت کردن با اوست ، یا این تصور درست است و یا اشتباه  که در هر دو صورت  نشان دهنده وجود فاصله در رابطه زن و شوهر است و باید این فاصله  قبل از بچه دار شدن برطرف گردد. وقتی شما می گویید ایشان برای کارهای دیگر آمادگی دارد ولی برای رابطه جنسی ابراز خستگی می کند سه حالت قابل فرض است.حالت اول این است که علت دوری کردن ایشان از رابطه جنسی ، وجود مشکلی در رابطه شما دو نفر و یا ارضا نشدن نیازی خاص برای ایشان و یا وجود یک موقعیت آزاردهنده برای ایشان است  که در این صورت لازم است شما و همسرتان در این مورد با هم صحبت کنید .توجه داشته باشید اینگونه صحبت کردن ها باید به گونه باشد که هیچکدام از طرفین به یکدیگر توهین نکنند همدیگر را سرزنش یا توبیخ نکنند و عیب بر روی هم نگذارند بلکه هر فردی فقط از خواسته و نیاز خودش صحبت کند ، بدون اینکه به طرف مقابل حمله کند و بعد هر کدام از طرفین سعی کنند تا جایی که خودشان اذیت نمی شوند ، نیاز طرف مقابل را برآورده سازند و البته در صورت لزوم به مشاور متخصص مراجعه نمایند .حالت دوم این است که اساسا بین میزان نیاز شما به رابطه جنسی و نیاز همسرتان تفاوت وجود دارد که در این صورت راه هایی هست که بدون اینکه همسری که میل کمتری دارد ناچار به ورود کامل به رابطه شود بتواند همسری که میل بیشتری دارد را راضی نماید (لازم است در این زمینه به درمانگر جنسی مراجعه نمایید چون اینجا بیش از این مجال توضیح دادن نیست) و یا حالت سوم این است که ایشان از بچه دار شدن فرار می کند که در این صورت باز هم لازم است در بچه دار شدنتان تجدید نظر کنید. زیرا بچه دار شدن حتما باید زمانی انجام شود که دو شرط اولیه مهیا باشد : اول رسیدن زن و شوهر به یک ثبات نسبی و ماندن در این وضعیت با ثبات به مدت حداقل دو یا سه سال و شرط دوم این است که هم  پدر و هم مادر آمادگی پذیرفت مسئولیت پدر یا  مادری را داشته باشند و در صورتی که به هر دلیلی هر کدام و یا هر دو آماده پذیرفتن این مسئولیت نباشند بچه دار شدن هم  خیانت به بچه است  و هم خیانت در حق خود زن و شوهر.