دخالت مادر در زندگی شخصی

با سلام و عرض خسته نباشید خدمت مشاورین محترم

مادرم زن بسیار سخت کوشیه که با توجه به کارمند بودنشان اونقدر فعالیتهای اقتصادی کرد و به قول معروف اونقدر از جوونی و خوشی هاش زد تا بچه هاش هیچ کمبود مالی رو در زندگیمون احساس نکنیم و خب خدا رو شکر بخاطر زحمتهای مامان ما در رفاه به سر می بریم اما ...

من باید هنوز جواب پس بدم که چرا فلان چیز رو خریدم یا چرا بیرون غذا خوردیم و همیشه محکوم میشم به ولخرج بودن با این که هم خودم هم همسرم شاغل هستیم و برای مخارجمون کاملا برنامه ریزی داریم.حتی بارها به همسرم گفته حقوقتون رو بدید به من تا براتون پس انداز کنم و به اندازه ی مورد نیاز پول خرج کنید.

من کلا با یه استرسی بزرگ شدم که اگه یه روز دیر از خواب بیدار بشم یا دلم نخواد برم سر کار یا دوست نداشته باشم از خونه برم بیرون باید به مامانم چی بگم یا چه دروغی سر هم کنم؟ یا اگه بخوام برم مسافرت یا خیابون گردی یا پارک همش نگرانم که مامان ناراحت میشه که چرا مامان و بابام رو با خودمون نبردیم. از طرفی هم وقتی با هم هستیم همش باید بگم چشم.

هر روز باید اول زنگ بزنم به مامانم چون بچه های مردم که مادرشون هیچ کاری براشون نکردن هر روز زنگ میزنن و اگه یه روز دیر زنگ بزنم به جای جواب سلام میگه یه زنگ میخوای بزنی اونقدر سختته.

من با برادر بزرگم و خانومش خیلی میونه ای ندارم بخاطر نوع رفتار و ادبیاتشون اما مادرم مدام رابطه ی من رو با اونها کنترل میکنه و اصرار داره که باید با هم در رفت و آمد باشیم.

الان هم مدتیه که تحت فشاریم که بچه دار بشیم اما من واقعا نمیتونم وقتی هنوز با 35 سال سن اختیار و اجازه ی خودم رو ندارم بچه دار بشم. چون مطمئنم که اجازه ی تربیت کردن بچم رو هم نخواهم داشت.

یکی دو بار با مادرم صحبت کردم که اجازه بده خودم برای زندگیم تصمیم بگیرم که چی بخورم چی بپوشم کجا برم ولی ناراحت شدن و حتی برای مدتی با من و همسرم قهر کردن بخصوص که فکر میکنن همسرم به من میگه که به مادرم بگم دخالت نکنه در صورتیکه همسرم چون یتیم بودن الان احساس می کنن که پدر و مادر دارن و خیلی از بودن با خانوادم لذت میبرن.