سلام خدمت شما و ممنون از اينکه مشکل تان را با ما در ميان گذاشتيد،
از اينکه پاسخ تان را به واسطه کسالتی که داشتم، با تأخير می دهم، عذرخواهی می کنم.
با توجه به نابسامانی هايی که در رابطه شما و همسرتان وجود دارد، خيلی بهتر بود که اقدام برای بچه دوم نمی کرديد. اما حالا که باردار هستيد، به صلاح تان نيست به خاتمه دادن به بارداری فکر کنيد. چرا که اين کار، علاوه بر خطرات جدی جسمانی که دارد، غير قانونی هم هست.
در مورد همسرتان هم بايد عرض کنم که با به دنيا آوردن حتی چندين فرزند هم نمی توانيد مشکل اعتياد ايشان را حل کنيد! هر مشکلی، راه حل صحيح و منطقی خودش را دارد. نه تنها در مورد سرنوشت بچه ای که باردار هستيد، بلکه در همه موارد ريز و درشت زندگی تان بايد ياد بگيريد با همسرتان مثل يک شخص بزرگسال، بنشينيد و مذاکره کنيد. قهر کردن و پيغام و پسغام فرستادن مشکلی را حل نمی کند.
مسئله اعتياد به مواد مخدر، يک مسئله خيلی جدی در زندگی مشترک است که حتماً بايد به آن بپردازيد. با توجه به مقاومتی که در برابر مصرف دارو نشان می دهد، ايشان را تشويق و حتی مجبور کنيد که به روان شناس متخصص اعتياد (نه روان پزشک) مراجعه کند. اگر اين کار را کرد، به موازات آن، می توانيد از روان پزشک هم مشاوره بگيريد تا در صورت نياز، دارو را تغيير دهد. خیلی خوب است که خودتان هم به مشاور يا روان شناس مراجعه بفرماييد و برای حل مشکلات زيربنايی خود و زندگی مشترک تان، اقدامی مؤثر انجام دهيد.
در مذاکره ی «جدی» که با همسرتان خواهيد داشت، او را مطمئن کنيد که دوستش داريد و می خواهيد کمکش کنيد. او را سرزنش نکنيد. تهديدش نکنيد. فقط به صورت واضح و روشن به او بفهمانيد که وضعيت فعلی زندگی شما، هشدار دهنده است. اين هشدار را هر دوی شما بايد جدی بگيريد. با اعتياد و بيکاری و داشتن دو بچه کوچک نمی شود انتظار شکل گيری يک خانواده مثبت و درست و درمان در آينده را داشت! اگر برای حل اين مسائل اقدامی نکنيد، سرنوشت همسرتان می تواند در انتظار فرزندان تان هم باشد.
با خواب و خيال، مشکل کسی حل نمی شود. هر طور شده او را پهلوی روان شناس متخصص بفرستيد.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید