شیطنت کودک دو ساله

سلام دوست عزیز،اوقات خوش

سن دوسال و نیمگی ،سن جنب و جوش ،تحرک و کنجکاوی کودکان هست.کودکان در این سن ،هنوز روی اشیا محیط اطراف و دست ورزی اونها فعال هستن.عملکرد درست اینه که اشیایی که باعث کنجکاوی کودک می شه رو از دسترسش دور کنید و تا زمانی که این کنجکاوی ها ادامه داره ،محیطی به دور از تنش و باید و نباید براش ایجاد کنید.در ضمن این نکته رو بدونید که هر چقدر میزان باید و نباید در محیط بیشتر باشه ،میزان لجبازی کودک افزایش پیدا می کنه.

این روش که کودک رو برای تخلیه هیجاناتش بیرون از منزل ببرید و با جست و خیز مشغول بشه ،روش خوبی برای کم کردن هیجانات نا بجای کودک هست و مطمین باشید که این روش در جایگاه خودش تاثیر مثبتی هم در صرف انرژِی بجا و مناسب کودک داره و هم می تونه در بهبود روابط اجتماعی کودک و ایجاد ارتباط موثر با گروه همسالش موثر باشه.

از طرف دیگه ،در این زمان و سن کودک ،صحبت از نداشتن تمرکز و نداشتن توان یادگیری ،به نظر قضاوت زودرسی هست. چون هنوز دوره سنی که بشه چنین تشخیصی رو داد ،نرسیده.اما می تونید از طریق ایجاد آموزش هایی که از طریق بازی و تفریح ،ارتباط با کودک رو فراهم می کنه ،بهره بگیرید و از طرف دیگه از بازی ها و آموزش هایی استفاده کنید که کودک نسبت به اونها راغب و متمایله.از این طریق فضای آموزشی کودک بهتر رشد می کنه.

دادن قرص و شربت خواب هم راهکار مناسبی محسوب نمی شه. چون این راهکارها دارای تاثیرات جانبی هستن و می تونن آسیب های زیادی رو در دراز مدت به بدن کودک وارد کنن.

البته به نظر می رسه که میزان شیطنت کودک شما کمی بیشتر از حد معمول هم هست.این میزان در کودکان مختلف ،متفاوته. پس سعی کنید با پذیرش این دوره سنی کودک و حفظ آرامشتون و انجام راهکارهای گفته شده ،گذار مناسبی رو هم برای کودک و هم خودتون ایجاد کنید.
 در انتها توصیه می کنم که با روان شناس کودک هم مشورتی داشته باشید تا از روش های مناسب ارتباطی با کودک مطلع بشید .