باسلام
دوست عزيز من دكتر نيستم كارشناس ارشد هستم
ابتدا به خودت ميپردازم شما اگر هدفی داری (هرهدفی) بايد برای رسيدن بهش تلاش كنی و با صبوری و پشتكار توو اين راه قدم برداری تا به هدفت برسی نه اينكه دردسترس ترين و راحت ترين راه رو انتخاب كنی (قرص خوردن!!!!!) به نظرت اينكار كمكی به پيشبرد اهدافت ميكنه و اينكه توو مسير زندگی تازه اول راهی اگه قرار باشه با اولين و كوچكترين ناكامی بری آخر خط كه نميشه ....زندگی ارزشمنده ،همينطور وجود خودت پس سعی كن بهتر و معقولانه تر تصميم بگيری
و اما درمورد خواهرتون هيچ وقت باهاش صحبت كردی ببينی دليلش چيه واسه اين به قول شما سنگ اندازي ها ؟ به نظر من باهاش صحبت كن و از احساسات خودتون براش بگو و سعی كن بجای تلاش برا محكوم كردن اون از خودت صحبت كنی وجملاتت رو با (من) شروع كن و بهش گوشزد كن كه به حمايت و راهنماييش نياز داری و در نهايت من فكر ميكنم در درجه اول پدر و مادر شما روی اين مسئله تاثير گذارند و بعد خواهرتون و تلاش شما در اين بين نفش كليدی داره . البته اگر خانواده تون دليل قانع كننده ای برای مخالفت دارن اونها رو پذيرا باشيد و توو انتخابتون دقت كافی رو داشته باشيد.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید