جیغ زدن و وابستگی به پستانک پسر دو ساله

با عرض سلام و وقت به خیر خدمت شما دوست محترم

پاسخ سوال اول:

همه کودکان دوست دارن که برای رسیدن به خواسته هاشون تلاش کنن و به هر شکلی که می تونن ،اطرافیانشون رو مجاب کنن که خواسته هاشون به پیروزی برسه ،اما مهم ترین مسئله ای که می بایست مدنظرتون باشه ،اینه که اولا : تمام عوامل پیرامونی رو به شکلی تدارک ببینین که فرصت های بهانه گیری کودک کاهش پیدا کنه.مثلا عوامل تحریک کننده کودک رو از دسترسش دور کنید. دوما: هر زمانی که موردی پیش می یاد که نباید پاسخ کودک داده بشه ،حواسش رو پرت کنید و محرک جایگزین مناسب رو به کودک ارائه بدید.بهترین راه تربیت کودک در این دوره سنی ،دور کردن کودک از عوامل تحریک کننده و به طور غیر مستقیم از عوامل مورد نظر دور کردن هست.و در ضمن به دلیل این که شما بیشتر در محیطی جمعی حضور دارید ،مداخله های اطرافیانتون  رو هم در نظر بگیرید که این مداخله ها می تونن باعث افزایش رفتارهای منفی کودک بشن. سعی کنید روش های تربیتی همسانی رو همراه با اطرافیانتون هماهنگ کنید. در ضمن کار درست رو انجام بدید حتی در صورتی که همه دنیا با دیدی انتقادی به شما نگاه کنن..... از روش های تربیتی درستی که در پیش می گیرید ،در حضور جمع خجالت نکشید.مسئله مهم تربیت صحیح کودک شماست.


پاسخ سوال دوم:

معمولا کودکان، همین گونه هستند که شما می فرمایید، یعنی با کودکان بزرگتر بهتر از کودکان کوچک تر از خودشون بازی می کنن و ارتباط برقرار می کنن. این مسئله از اینجایی نشات می گیره که کودکان بزرگتر ،معمولا رفتار مراقبتی بیشتری نسبت به کودکان کوچک تر از خودشون دارند و این مسئله باعث می شه که روابط بین این دو گروه سنی بهتر پیش بره. اما بچه های کوچک تر ،پر تقاضا هستن و خواسته های خودشون در اولویت قرار می گیره. برای حل این مشکل ،لازمه که ارتباطات کودک با گروه همسال و کوچک تر از خودش ،افزایش پیدا کنه . فضاهای بازی مثل خانه های بازی و خانه های مادر و کودک برای این دوره سنی ،فضاهای مناسبی برای رشد این تعاملات مناسب هستن. هر چقدر این ارتباطات بیشتر بشه ،مهارت های حل مشکل در کودک بیشتر رشد می کنه. در این سن هنوز کودک برای مهد کودک آمادگی کافی نداره، اما فضاهایی که مثالش زده شد رو فراموش نکنید.

پاسخ سوال سوم:

پستانک یکی از ابزارهای کمکی مناسب برای ایجاد حس آرامش در کودک هست و نقش بسیار موثری هم داره. با توجه به این که کودک به سن دو سالگی رسیده و از طرفی با توجه به تخریب پستانک مورد استفاده کودک ، تا حدی آمادگی لازم برای جدا شدن از این وسیله آرامشی در کودک ایجاد شده، بهتره که به روشی که در پیش گرفتید ادامه بدید. چون از لحاظ سنی هم دوره مناسبی برای این اقدام هست. در نتیجه به راهتون ادامه بدید و تسلیم گریه ها و بی قراری های کودکتون نشید. این رو بدونید که در هر زمانی که این جدا سازی انجام بشه ، این بی قراری ها رو تجربه خواهید کرد. سعی کنید از روش های جایگزین مثل خوندن قصه ، ماساژ ملایم ، موسیقی آرامش بخش .....استفاده کنید تا کودک ،جایگزین منطقی و موثری رو به جای پستانک قرار بده. یک دوره ای از نا آرامی رو تجربه خواهید کرد ،اما اگر به درستی عمل کنید،با کمی فشار اما به درستی ،این دوره رو سپری خواهید کرد.

موفق باشید.