دوست عزيز سلام
در مورد مشكلاتى كه عنوان كرديد بايد عرض كنم كه برخى مشكلات در دوران آشنايى و نامزدى ميتونه هشداردهنده باشه و در صورت حل نشدن چه بسا در زندگى مشترك بزرگتر شده و مشكلات بيشترى را ايجاد كنند.
يكى از مهارت هايى كه زوجين بايد مورد توجه قرار دهند مهارت (كنترل خشم) است. احساس خشم در روابط همسران امرى طبيعى است ولى آنچه مهم است چگونگى مديريت آن است. اگر زوجين نتوانند در مورد خشم و ناراحتى خود صحبت كنند اين امكان وجود دارد كه اين احساس جاى خود را به پرخاشگرى كلامى دهد. كارى كه زوجين براى جلوگيرى از اين قبيل پرخاشگريها مى توانند انجام دهند اين است كه از آستانه ى تحمل و تحريك پذيرى يكديگر آگاهى پيدا كنند و قبل از رسيدن به آن نقطه از ادامه ى بحث خوددارى كرده و آن را به زمانى كه هر دو طرف آرام شدند، موكول كنند تا در آرامش در مورد مسايل پيش آمده صحبت كرده و آن ها را حل و فصل كنند. همچنين بايد خط قرمزهايشان را مشخص كنند براى مثال هنگام عصبانيت و مشاجره نبايد به پدر و مادر توهين شود.
در مورد مشكل بيكارى بايد علت يابى صورت گيرد كه آيا يك خصلت شخصيتى است؟به دليل پايين بودن احساس مسئوليت است؟ ناشى از كمال گرايى بيش از حد است؟ به دليل فرار از سختى هاست؟و .... و آيا آن بددهنى و پرخاشگرى به دليل فشار ناشى از بيكارى نيست؟همچنين عكس العمل خواهر شما در اين مواقع چگونه است؟
ريشه سر كار نرفتن ميتواند به دليل نداشتن بلوغ عاطفى و روانى براى ازدواج در مردان باشد. در واقع مسئوليت پذيرى يكى از معيارهاى اصلى بلوغ عقلى و فكرى است و مردى كه به اين بلوغ نرسيده است بايد ابتدا مهارت مسئوليت پذيرى را فرا گيرد تا بتواند ازدواج موفقى داشته باشد.
و در آخر توصيه ميكنم خواهرتون و نامزد ايشون حتما از جلسات حضورى مشاوره بهره ببرند.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید