شک و عصبی شدن بعد از خیانت همسر

با سلام
 به دلیل اینکه بنده همسر شما رو از نزدیک نمی شناسم نمی توانم قضاوت کنم. حتما دلایل رفتار ایشان بایستی مورد بررسی دقیق قرار گیرد‌. اما بطور کلی دیده شده افرادی که وارد این راه می شوند بصورت مداوم این عمل و رفتار را تکرار می کنند. اینکه شما شک و تردید داشته باشید و کم تحمل شده باشید بسیار طبیعی است. از این جهت به شما حق می دهم که احساس های بدی رو تجربه کنید. 
از طرفی باید در نظر داشته باشید که ما تنها و تنها می‌توانیم روی رفتار های خودمان کنترل داشته‌باشیم به این معنی که شما هر چقدر ایشان را محدود کنید و یا ایشان بخاطر اینکه شما متوجه این موضوع شدید ابراز پشیمانی کنند باز هم تا زمانی که خودشان تصمیم جدی برای عدم خیانت نداشته باشند چیزی تغییر نخواهد کرد.
نکته‌اصلی اما پی بردن به دلیل یا دلایل خیانت ایشان است.
و اما راهکار: ضمن این که بنده جدا توصیه می کنم بصورت حضوری به یک مشاور مراجعه کنید . شما می توانید در یک محیط صمیمی و آرام ابتدا در مورد احساس های خود صحبت کنید. اینکه رفتار‌رفت چه احساس هایی در شما ایجاد کرده است . سپس در مورد افکار ناراحت کننده و ترس های خود با ایشان صحبت کنید‌ در نهایت شرایط اصلی خود در مورد ادامه زندگی را بصورت جدی با ایشان مطرح کنید.
بهتر است قبل از این موضوع به خوبی در مورد احساس های خود فکر‌ کرده باشید و مهم تر از آن به این مساله فکر کنید که تحت چه شرایطی حاضر هستید به زندگی ادامه دهید.
و یک نکته بسیار مهم این که اگر دفعه بعدی این اتفاق تکرار شود شما چه واکنشی خواهید داشت.
بهتر است بعد از بیان احساس ها و افکار به شکلی برخورد کنید که ایشان متوجه شوند شما برای ادامه زندگی می خواهید بصورت جدی فکر کنید و حتما به روشنی مشخص باشد که اگر ایشان این عمل را به هر نحوی تکرار کند نتایج آن چه خواهد بود. خیلی بهتر است که حتی ایشان تعهدنامه کتبی و محضری هم در این مورد بدهند تا متوجه جدی بودن تصمیم شما برای ادامه رابطه باشند.
و برای آخرین جمله یک سوال دارم :
وقتی ایشان از این موضوع که شما رو در هر شرایطی در این زندگی خواهند داشت مطمئن هستند چرا باید تغییر رویه دهند؟؟ 
موفق و پیروز باشید.