سلام دوست عزیز
متوجه هستم که شرایط سختی رو میگذرونید و امیدوارم به کمک دارودرمانی و البته رواندرمانی که مکمل دارودرمانی هست سلامت کامل براتون حاصل بشه.
در گذشتهی هریک از ما تجاربی وجود داره که فکر کردن بهشون جز رنج بیشتر، چیزی عاید ما نمیکنه. مثل مرور دعواهای والدینتون و غبطه خوردن به حال دیگرانی که مهارتهای بیشتری نسبت به من و شما دارن. چیزی که اهمیت داره این هست که ما از الان برای خودمون اهدافی داشته باشیم و برنامهی قابل اجرایی بچینیم تا به مرور بتونیم پیشرفت کنیم. حتما شنیدین که با یکدست چند تا هندوانه نمیشه برداشت و کار سخت میشه ضمن اینکه لزومی نداره در چنین شرایطی برای خودتون فشار روانی ایجاد کنید و خودتون رو در تنگنا قرار بدین. در مورد اعضای خانوادهتون، شاید بهتر باشه در مورد بیماری و داروهایی که فعلا مصرف میکنید براشون توضیح بدین. بهشون بگید که دلتون میخواد رابطه گرمتری با هم داشته باشید. و حتما به جای لجبازی سعی کنید جلب کمک خواهرتان و استفاده از راهنمایی های ایشون انجام اهدافتان را سهل تر نمایید.
در خصوص ارتباط با جنس مخالف، بهتر هست تا زمانی که دوران درمان را میگذرانید برای زندگیتون تصمیمات جدی اتخاذ نکنید یا حداقل حتما نظر رواندرمانگر خود را در برقراری رابطه خود مد نظر بگیرید.
ورزش کنید.
روی اهدافتون کار کنید.
به خودتون و دیگران سخت نگیرید.
بیماری برای هریک از ما ممکن هست پیش بیاد مهم پیگیری شما برای بهبود است. این خیلی خوبه که شما دارودرمانی رو ادامه دادید. در کنارش حتما رواندرمانی رو هم مد نظر بگیرید تا انشاالله روند بهبودی تان تسهیل شود.
زندگی برای شما روزهای شادی رو به ارمغان می آورد به شرط اینکه همت و تصمیم قاطع برای این امر بگیرید.
برای رسیدن به اهدافتون نیز آهسته و پیوسته تلاش کنید.🌹🌹🌹
تجربه من اینه که بعد مدتی که دارو مصرف کردی و یکم روبراه شدی بتدریج کمش کنی و قطعش کنی. چون این داروها در طولانی مدت دیگه کمکی بهت نمیکنه. فقط ورزش و تفریح های شاد بهت کمک میکنه. سعی کن محیط هایی رو پیدا کنی که بهت انرژی مثبت میدن و برو اونجا. هر جا هم که میبینی حالتو بد میکنه دور شو از اونجا. خیلی مهمه که بتونی چند تا دوست پیدا کنی و باهاشون خوش بگذرونی و بگی و بخندی. این فوق العاده بهت کمک میکنه. دارو در طولانی مدت واقعا بهت کمک نمیکنه به نظر من. بعد اینکه افکار منفی رو بریز دور و اصلا به خاطرات تلخ گذشته فکر نکن. سعی کن شرایطت رو بپذیری و از خودت توقع کارهای سخت نداشته باشی مثل قبولی کنکور ارشد. اگه مثل یه آدم معمولی ولی سالم زندگی کنی بهتر از یه آدم توانا و موفق ولی مریضه.
ممنون از پاسختون
ولی مسائل زیادی وجود داره که قابل گفتن نیست اینجا
میشه روانشناس خوب خانم با تجربه منصف از لحاظ حق مشاوره به من معرفی کنید تو تهران .
پی وی لطفا .
باز هم تشکر .