سلام دوست عزیز
چیزی که از متن شما مشخص است هم شما و هم همسرتون مانند دو کودک عصبانی برخورد کردید تا یک فرد بزرگسال
صحبت شما درست نبوده و همسرتون هم رفتار اشتباهی نشان دادند.(در واقع موشک در برابر موشک پرتاب شده)
جدا از اتفاقات پیش آمده هردوی شما نیاز به آموزش مهارتهای زناشویی دارید.
بیاموزید چطور وقتی اختلافی به وجود میاید مذاکره و حل مسئله کنید.
بی احترامی . توهین. سرزنش. نکنید.
وقتی شما روش حل تعارض را بیاموزید و با توافق هم به دنبال راه حل مشکل باشید نقش دیگران به مرور زمان از زندگی مشترک تان کمرنگ تر میشود . این شما دونفر هستید که برای خودتان. روابطتان تصمیم می گیرید اما اگر مدام بهم توهین کنید و چرتکه بندازید که کی چی گفت من چیکار کردم تو چی کار کردی نتیجه جز دعوا و تبدیل شدن یک موضوع پیش پا افتاده به یک بحران نخواهد بود.
از کلامتی مامان من . مامان تو ... پرهیز کنید.
در به وجود آمدن مشکلات به این فکر نکنید طرف مقابل چه نقشی داشته. بررسی کنید ببینید شما چه نقشی دارید. در واقع مسئولیت رفتار خود را به عهده بگیرد تا بتوانید به دنبال راه حل باشید.
در مورد این موضوع شما باید مسئولیت رفتار خود را بپذیرید درسته که عذرخواهی کردید اما خانواده همسرتون رنجیدن میتونید با خریدن یک دسته گل به منزل شون بروید و از دل شون در بیارید. اما در مورد رفتار و عکس العمل همسرتون محکم باایستید و به همسرتان بگویید تحت هیچ شرایطی حق توهین به هم رو نداریم بیا تمرین کنیم با گفتگو کردن مشکل مون رو حل کنید.
زمان گفتگو وقتی بحث داشت بالا میگرفت و کنترل تون رو از دست می دادید برای چند دقیقه مکث و توقف کنید . بگویید فعلا صبر کنیم تا آروم تر شویم مجدد ادامه دهیم چون با عصبانیت مشکلی حل نمی شود .
از همسرتان هم بخواهید مسئولیت رفتار خود را بپذیرد.
پیشنهاد میکنم بیشتر روی رابطه خودتون کار کنید. وقتی رابطه شما سرشار از صمیمیت و امنیت باشد به راحتی میتوانید از تعارضات به وجود آمده عبور کنید
در هفته جلساتی باهم داشته باشد و در مورد ناراحتی ها و اختلافاتتون صحبت کنید اجازه ندهید مشکلات تلنبار شود.
در مورد توقعات و انتظارات خود با هم صحبت کنید.
به نیازهای هم پاسخ مناسب دهید نیاز به احترام. صمیمیت. و..
رابطه تون را با خانواده همسرتون صمیمی کنید. زمانی که همسرتان مطمئن شود شما حسن نیت خوبی نسبت به خانوادش دارید وتلاش تون رو برای احترام و صمیمیت میکنید همسرتان در کنار شما خواهد بود نه در مقابلتون.
نه خودتان و نه همسرتان را ما بین خانواده هاتون قرار ندهید. خانواده هرکسی برای خودش اهمیت دارید تلاش کنید با مهارت رابطه بین خانواده ها را مدیریت کنید
موفق باشید
سلام
من تمامی صحبتهای شما رو به صورت غیرمستقیم و با لحن خیلی خوبی به شوهرم گفتم.
منتها اون در جواب فقط گفت که من خیلی بهت فرصت دادم و تو درست نشدی!
جوری حرف میزنه که اون اصلا تقصیری نداره و کاملا رفتاراش درست بوده
مثلا هر بحث کوچیکی بینمون میشد میرفت به خانوادش میگفت!میگفتم که نباید بگیم میگفت نهه خانوادم منو بزرگ کردن باید بدونن.
آخرشم گفت دیگ بهت فرصت نمیدم برو خودت طلاقت و بگیر. گفتم نمیرم گفت پس تا آخر عمر اینجور بمون.
گفت دوست دارم ولی نمیتونم باهات زندگی کنم 😐
حالا من چجوری قانع کنمش؟
اصلا مقصر نمیدونه خودش رو محاله بیاد مشاوره با من
شوهرم اصلا قبول نداره که اشتباه کرده.
از پریشبم نه رنگ زده نه چیزی! چیکارش کنم
سر هر مسئله کوچیکی ام میگه طلاق. خیلی بچست