خجالت بخاطر استفاده از عینک

سلام دوست عزیز
بهار مبارک
دوست عزیزم برای همه ما پیش میاد که گاهی بیمار بشیم. شاید دچار آلرژی بشیم و مدام از چشممون اشک بیاد و صدامون تودماغی بشه. شاید مجبور باشیم با پای شکسته در حالی که فقط یه پامون توی کفش‌ه، با عصا از خونه بریم بیرون. شاید ناچار بشیم از ویلچر استفاده کنیم. مراحل تهیه‌ی دندون مصنوعی و یا ایمپلنت رو بگذرونیم. عضلات صورتمون مدتی فلج بشه. موهامون رو به خاطر شیمی‌درمانی از دست بدیم یا قبل از عمل، عینک بزنیم. اینها برای هر کسی ممکنه پیش بیاد. چه دلیلی برای خجالت‌زده بودن وجود داره؟
گاهی ما با افکار خودمون در جنگ هستیم نه با مشکلات واقعی.
فکرهای ما هستند که به دست و پای ما زنجیر وصل کرده اند و در واقعیت هیچ اتفاقی نمی افتد.
اول اینکه با خود بگویید اگر منو دیدن بدترین اتفاق چیه
مسخره کنن؟
بخندن؟
حرف در بیارن؟
و اینکه وقتی موضوع به سلامتی من مربوط میشه چی باعث میشه حرف دیگران انقدر بذام مهم بشه؟
اعتماد به نفس کم
درخواست همشیگی تایید گرفتن و تمجید شنیدن؟
یا.....
با جستجوی دلیل در درون خودتان می توانید برمشکل تان غلبه کنید.
یادتان بلشد شما نمیتوانید همه را از خود راضی نگه دارید.
اگر هم اعتماد به نفس کمی دارید با تمریناتی آن را تقویت کنید.
 حتی بهتون پیشنهاد می‌کنم  هرکس از دیدن شما با عینک ته استکانی تعجب کرد، خودتون به عینکتون اشاره کنید و خیلی راحت درباره ماجرای لنز و عملتون صحبت کنید. امیدوارم عملتون با موفقیت انجام بشه و البته قبلش از چالشی که براتون وجود داره کمال بهره رو ببرید. کافیه نگاهتون رو کمی تغییر بدین تا دیگه احساس بدی رو تجربه نکنید.
پایدار باشید🌹🌹🌹