با سلام و آرزوی سالی پر از شادی برای شما و خانواده محترم
تقريباً همه كودكان حداقل برای مدتی از تاريكی می ترسند. اين ترس اغلب 2 تا 3 سالگی ظاهر می شود. ترس از تاريكی در ميان كودكان متفاوت و در حال تغيير است. يک شب از هيولا و شب ديگر از دزد می ترسند. معمولاً اطمينان دادن به كودک (هرچند جزيی) مانع تشديد و مزمن شدن ترس می شود، اما گاهی ترس در كودک باقی می ماند، در اين صورت پيشنهادهای زير شما را در غلبه بر مشكل ياری خواهند داد.
اكثر كودكان دوست ندارند در تاريكی كامل و يا در اتاقی كه درش بسته است بخوابند . هيچ فايده ای هم ندارد كه ما به كودكمان بياموزيم كه در تاريكی كامل بخوابد. بهتر است كه به هنگام خواب، اتاق خواب او را با چراغ كم نور روشن نگه داريم؛ بدين ترتيب هرگاه كودک بعد از خوابی كه می بيند بيدار شود می تواند موقعيت خود را در اتاق بيابد و رويا و واقعيت را از هم تشخيص دهد. همچنين اگر در، باز باشد او كمتر احساس جدايی و تنهايی می كند.
هيچ گاه روی احساساتی مثل ترس، سرپوش نگذاريد، بلكه به آن اعتراف كنيد زيرا به نظر كودک واقعی می آيد. به او اطمينان دهيد چيزی برای ترسيدن وجود ندارد، اما احساسات او را به عنوان احمقانه يا بچگانه بودن مسخره نكنيد.
مجموعه اي از بازی ها می توانند كودک را به تاريكی عادت دهند. به برخی از اين بازی ها توجه كنيد. دنبال بازی، خودتان نقش راهنما را به عهده بگيريد و از كودک بخواهيد شما را دنبال كند. بهتر است با دستتان او را راهنمايي كنيد. ابتدا بازی را در روشنايي انجام دهيد و فقط گاهی وارد تاريكی شويد، اما بتدريج مدت زمان بيشتری را در تاريكی بگذرانيد. اگر كودک خواست جای خود را با او عوض كنيد.
ترس در ميان كودكان پيش دبستانی شامل ترس از حيوانات و حشرات، غول ها و ارواح، گم شدن، طلاق، از دست دادن پدر يا مادر، و تاريكی هنگام خواب می باشد. كودكانی كه تازه به مدرسه می روند از چيزهايی مانند تنهايی، بعضی صداها، زمين خوردن، ورود به مكان جديد (به خصوص ورود به مدرسه) و تاريكی هنگام خواب ( در بچه هايیكوچكتر ) و وازدگی های اجتماعی، جنگ، فضاهای جديد و ترس از دزد ( در بچه هاي بزرگتر )می ترسند. نوجوانان (كه به سن بلوغ رسيده اند) معمولاً از دزد، موقعيت های جديد (مثل رفتن به دانشگاه و…) جنگ، طلاق و روابط غيرمعمول واهمه دارند و می ترسند. اين قبيل ترس ها در كودكان در تمام گروه هاي سنی، در بعضی از دوران های زندگيشان ممكن است افزايش يابد:
- تـــولد يک فرزند جديد در خانـــواده
- نقل مكــــان از خانه ای به خانه ديگـــــــر
- طــــــــلاق و غيــــــره …
حتی بعضی اوقات بعد از وقوع يک اتفاق تحريک كننده، ترس در كودكان تقويت می گردد مثلاً افتادن در آب، سوختن بر اثر تماس با يک شی داغ يا فرار كردن از يک سگ. بعضی كودكان نسبت به كودكان ديگر بيشتر می ترسند و اين بستگی به روحيات و خلق و خوی آنها دارد. والدينی كه هميشه نگران هستند و در تشويش به سر می برند يا زود در مقابل هرچيز عكس العمل نشان می دهند، فرزندانشان اغلب دارای همان روحيات هستند و هميشه در ترس و واهمه قرار دارند
.
چگونگی برخورد با ترس در كودكان:
۱- هرگز احساسات و ترس در كودك را بی ارزش نشماريد و هيچ گاه به خاطر ترسيدنش او را تحقير نكنيد و بدانيد كه بي توجهی به چيزهايی كه او را می ترساند كمكی به حل مشكل نمي كند.
۲- از او بخواهيد علت ترسش را بگويد و درباره آن با او صحبت كنيد، اين راه در صورتی كه ترس كودک ناشی از وقوع يک اتفاق تحريک كننده باشد، بسيار مفيد است.
۳- بيش از حد لزوم از او مواظبت نكنيد و اجازه بدهيد او خودش از چيزهايی كه می ترسد دوری كند و كودک را هيچ وقت به انجام دادن كارهايی كه از آن واهمه دارد وادار نكنيد.
۴-بيش از حد عكس العمل نشان ندهيد زيـــــرا توجه زياد شما باعث تقويت تـــرس در كـــودك می شود
شاد و پیروز باشید.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید