باسلام
دوست عزيز شرايط سخت شما رو درک ميكنم ولی متاسفانه بايد بگم در جامعه ما به خاطر باورهای غلط يک سری سخت گيری های بی مورد در مورد دختران انجام ميشه و در مورد شما مورد جدايی هم دال بر مزيد شده و يه مقدار شدت اين سخت گيری ها رو بيشتر ميكنه البته شما بايد تا حدودی به خانواده تون حق بديد چرا كه نگران شما هستند ولی در مورد آبرو و حرف مردم و .... موافق نيستم . شما نياز به زمان داريد تا كمی اين مساله عادی بشه و اصطلاحا آبها از آسياب بيوفته و خانواده تون متوجه بشند كه نگرانی شون بی مورده . در اين مدت سعی كنيد قدمهای كوچک در جهت استقلالتون برداريد و طوری عمل نكنيد كه حساسيت خانواده رو برانگيزيد مثلا با مادرتون صحبت كنيد تا يه تايم مشخصی بيرون باشيد . يا روز مشخصی در هفته برای ديدار با دوستانون در نظر بگيريد و....و در كل طوری رفتار كنيد كه هم شما نسبتا رضايت داشته باشيد و هم خانواده تا زمانيكه حساسيت ها برطرف بشه بعد ميتوانيد گامهای بزرگ تری برداريد و استقلال خودتون رو بيشتر به رسميت بشناسيد .
موفق باشيد.
خيلی ممنونم از پاسخ دهيتون🌺🌺🌺ممنون ميشم اگر باز هم وقت بگذاريد و راهنماييهای بيشتری كنيد🙏🙏🙏