باسلام
پسر هشت ساله ای دارم که از ابتدای تولد همواره با جیغ و فریاد عجین بوده و این فریاد زدن ها فقط جابه جا می شوند یعنی تا دو سالگی خیلی جیغ میزد بعد حرفهای بد را از هر جا می شنید حفظ می کرد و برای لج درآوردن ما ، تکرار می کرد یه مدت که حواسش رو پرت کردیم این ناسزاگویی جای خودشو به شب ادراری های هر شب داد که بردیم دکتر و مشکل جسمی نبود فقط گفتن استرس داره و لجبازه .
بعد از اون وقتی وارد مدرسه شد لجبازی ها برای نرفتن مدرسه و گریه هر روز در خانه و مدرسه شد و بعد دوباره شب ادراریها بازگشت تا بعد از ۵ ماه هم با مدرسه کنار اومد هم شب ادراری قطع شد اما در کل با ما که پدر و مادرش هستیم با خشونت حرف میزنه با اینکه خداشاهده باهاش با کمال محبت صحبت می کنیم و در برآوردن احتیاجاتش سنگ تمام گذاشتیم اما به ما دلسوزی ندارد. اگر ما مریض باشیم اصلا براش مهم نیست مثلا اگر قرار بوده من جوجه کباب درست کنم و تب و سرماخوردگی گرفتم و نتونستم، براش فقط جوجه مهمه که چرا نپختی اصلا و ابدا نمیگه مامان حالت بهتر شد اصلا مامان چته ؟
من و پدرش دیگه خسته شدیم ازش .خصوصا توی جمع و مهمانی دیگه تحمل بی احترامیهای پسرمون و تذکرات دیگران را نداریم .
خواهش می کنم کمک کنید در ضمن مشاوره هم رفتیم اما جواب نگرفتیم.
اطلاعات تکمیلی
سن۳۷جنسیتزنشغلمدرسوضعیت تاهل متاهل
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید