رفتار همسر در جمع و شخصیت اجتماعی

سلام خدمت شما و ممنون از اينکه مشکل تان را با ما در ميان گذاشتيد،

اين مشکلی که می فرماييد، در درجه اول مربوط به همسرتون هست، نه شما. در واقع، او بايد احساس نياز بکنه برای ايجاد تغييراتی در خودش، و در مرحله بعد، اگر خودش از شما کمک خواست، می تونيد بهش کمک کنيد.

در يک ازدواج صحيح و سالم، هر يک از طرفين، شخص مقابل رو آنگونه که هست، نه آنگونه که بايد باشه يا می تونه باشه، در نظر می گيره و انتخاب می کنه و می فهمه که با چه جور آدمی داره زندگی می کنه. ما اجازه نداريم برای اعمال تغييرات فردی، به طرف مقابل فشار بياريم، بلکه بايد او رو بپذيريم و در مسير رشد فردی، تشويقش کنيم. (البته حساب موضوعاتی که مستقيماً مربوط به رابطه مشترک زوجين می شوند، جداست.)

در مورد شما، چنانچه بقيه قسمت های زندگی مشترک تون کمابيش روبراه هست، پيشنهاد می کنم به همسرتون بفهمونيد که او رو همونطور که هست، انتخاب کرديد و دوست داريد، بنابراين لازم نيست از عشق شما نامطمئن باشه. به موازات اين امر، در اين مورد هم عميقاً انديشه کنيد که چرا تپق زدن های همسرتون در جمع، شما رو اينقدر آزرده می کنه؟ چرا روی اين موضوع اينقدر حساس هستيد؟ آيا احساس نياز می کنيد که برای بهتر کردن حساسيت هاتون، روی اونها کار کنيد؟

يادتون باشه که در يک رابطه سالم، هيچ يک از طرفين نبايد در نقش مربی، روان شناس، مشاور، مادر (يا پدر)، ... طرف مقابلش قرار بگيره. يک همسر، همراه و دوست همسرش هست، نه بزرگتر او.

ضمناً قیاس به نفس نکنيد. دچار اين اشتباه نشويد که چون انجام بعضی کارها برای شما راحت است، پس بايد برای ديگران هم همانطور باشد. انسان ها دارای شخصيت های متفاوتی هستند. ما آدم ها پر از نقاط قوت و ضعف هستيم که ما را از يکديگر متمايز می سازد، اما نمی توان اينطور قضاوت کرد که کدام شخصيت "بهتر" يا "بدتر" از ديگری است.