سلام خسته نباشید. من دخترم از دو سالگی توی اتاق جدا خوابیده ،حدود 3 سال پیش که خونمون رو عوض کردیم ، بچه های همسایه گویا راجع به اومدن دزد صحبت کردن . و تقریبا اون موقع دخترم گه گاهی میترسید و شبها میومد پیش ما و یا میگفت من پیشش بخوابم . اما الان ترسش خیلی بیشتر شده به طوری که الان حدود یکی دو ماهه که اصلا توی اتاقش نمیخوابه و حتی من میگم میام پیشت قبول نمیکنه .چند وقت میومد کنار تخت ما روی زمین میخوابید ،الان حتی اونجا هم نمیخوابه و باید وسط منو پدرش بخوابه و پدرش بغلش کنه .خیلی باهاش صحبت میکنم و بهش احساس امنیت میدم ولی به محض تاریک شدن هوا استرس و اضطراب خوابیدن میگیره و تا دیر وقت هم بیدار میمونه .توی این 11 سال هم دو بار تیک عصبی گرفته که هر بار 6 ماه داروی هالوپریدول خورده و به خاطر همین همسرم میترسه که تنهاش بزاریم و دوباره تیک بگیره .دخترم کمی هم حسود و به شدت وابسته به پدرشه و خیلی علاقه به داشتن خواهر و برادر داره ،که ما مردد هستیم در این مورد .خواهش میکنم راهنمایی بفرمایید .و اینکه تا کی اجازه بدیم پیش ما بمونه .
اطلاعات تکمیلی
سن36جنسیتزنشغلخانه داروضعیت تاهلمتاهل
سلام مجدد.
باز هم تاکید میکنم که با ترفندهای مختلف مثل استفاده از چراغ خوابهایی مثل شلمان، یا رفتن یکی از شما دو نفر پیشش تا وقتی خوابش ببره ، باز گذاشتن در اتاق خوابش و ... اصلا" اجازه ندید که بیاد پیشتون.
هنوز بلوغ نشده . پیش روانشناس نمیبرم . هالوپریدول 6 ماه وقتی که 3 ساله بود مصرف کرد دکتر متخصص کودکان تجویز کرد و دوره بعدی سال قبل بود که دکتر دیگری به خاطر تیک مجدد 6 ماه تجویز کرد. و بعد از اون که تیک برطرف شد ،دارو هم قطع شد. تیک به صورت پرش چشم هر دو بار بود .