با سلام . من پسری 10 ساله دارم که بسیار خجالتی و کم حرفه و تازگیا هم گوشه گیر شده چون همیشه توی خونه با هم تنهاییم و باباش به مدت طولانی به سفر کاری می ره توی جمع اصلا حرف نمی زنه یه گوشه می شینه و با گوشی بازی میکنه از این که با بچه های دیگه بازی کنه خجالت می کشه از تنهایی خوشش میاد به زور میگم با بچهها بازی کن ولی گوش نمیده حالت افسردگی داره چجوری باهاش رفتار کنم چیکار کنم اعتماد به نفس بگیره خودش به موسیقی علاقه داره و از ورزش خوشش نمیاد چه کلاسی واسش مناسبه که هم دوستای جدید پیدا کنه و هم برای روحیه اش خوب باشه با تشکر
اطلاعات تکمیلی
سنجنسیتشغلوضعیت تاهل
با عرض سلام:
دوست عزیز در مورد فرزند شما اگر چنانچه احساس می کنید علایمی شبیه به افسردگی در وی وجود دارد قائدتا درمان آن از توان شما خارج است و باید به روان شناس مراجعه کنید.
-اما در زمینه مشکلات ارتباطی اولین و کلیدی ترین کاری که می توانید انجام دهید معاشرت، معاشرت و معاشرت است. از آنجا که محیط او در حال حاضر یک محیط آرام و خلوت است پس نباید این تغییر به یک باره رخ دهد بلکه مهمانانی با تعداد کم و برای ساعتی کوتاه دعوت کنید.
-به او وظایفی شبیه به خرید کردن،پس دادن یا تعویض کالای خریده شده، پخش خیرات بین همسایه ها و کسبه ها، و حتی در گامی رو به جلوتر گماشتنش به کار در محل کار یک آشنای مورد اعتماد برای ساعت و روزهای کمی در هفته بسپارید.
-کلاس موسیقی را اگر دوست دارد ثبت نام کنید اما ترجیحا در یک فضای نیمه خصوصی.
-در کلاسهای نمایش و تئاتر ثبت نامش کنید.
-در نهایت اگر تغییری صورت نگرفت به روانشناس کودک مراجعه کنید.
سربلند باشید مثل شمشاد
پاسخ سلام نگرانیه شما قابل درکه ، با توجه به توضیحی که دادید ممکنه اتفاقاتی پیش اومده باشه که باعث ایجاد این حالت شده (با توجه به اینکه با افرادی که راحت بوده هم در حال حاضر حرف نمیزنه). کودکی که در ...
پاسخ با سلام و وقت بخیر تغییر ناگهانی خلق میتواند نشانه نوعی اختلال روان شناختی باشد ، گاهی مصرف مواد نیز میتواند علائم اینچنینی ایجاد نماید ، دو عامل ذکر شده الزما ممکن است علت این واقعه نباشند ، شاید مش...
پاسخ سلام و عرض ادب به نظر مورد فرزند شما اعتماد به نفس و عدم مهارت كافي در مهارت هاي زندگي باشه كه بهتره با روانشناس كودك و نوجوان ملاقاتي داشته باشند تا اين مهارت ها تقويت و ارزيابي بهتري انجام بشه. پرتل...
پاسخ سلام دوست عزيز ميتونم درك كنم نگرانيتون را اما اصلا به حرف كسي توجه نكنيد كه تو فاميل بودن يا تو ژن بوده شايد عوامل وراثت و محيط نقش داشته باشن اما قطعا خلق و خو و مدل تربيتي تاثير بيشتري دارن بهتر...
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید