نحوه رفتار با پسر 22 ساله

جواب
با سلام دوست عزيز
واقعيت هميشه يک چيز مشخص هست فقط نگرش افراد نسبت به اون متفاوته. والدين با يه منظر به موضوع نگاه مي كنن و بچه ها با يه منظر ديگه، چون كه هر كسی به دنبال  رسيدن به اهداف و منافع خودش هست. تو اين تفاوت نگرشها اغلب كشمكش و تضاد به راه ميفته، پدر خونه كاملاً سنتي تا حدي كه داشتن دوس دختر براش غير قابل هضم هست و پسر خونه تا حدی خودش رو متججد نشون می ده كه شبانه داره تو خونه ای كه اعضای خانوادش هم اونجا هستن دوس دخترش رو مياره، با دو عملكرد كاملاً متضاد مواجه هستيم. پسر شما با تمام وجودش داره سعی ميكنه با عقايد منبع قدرت -پدر- مبارزه كنه تا حد ی كه ريسكی به اين بزرگی رو قبول ميكنه و يه كار مغايير با عرف جامعه انجام ميده، كه تو جامعه ما می تونه برای پيمان عواقب سختی داشته باشه. 
وقتی داريم موضوع شما رو بررسی ميكنيم به خویي مشخص می شه كه اين نوع رفتارها از طرف پسر شما ريشه در  گذشته دارن و بر ميگردن  به سخت گيری ها و منطق خشک همسرتون و از طرف ديگه به برآورد كردن سريع نيازهای پسرتون. بله منطق پسرتون كاملاً درسته كه اين رفتارها تو جامعه دارن عادی مي شن و منظور پسرتون اين هستش كه بايد با زمان پيش رفت، دوست عزيز شما وهمسرتون هر قدر مي تونيد تو عقايد خودتون مصرر باشين، پيمان كاري رو خواهد كرد كه منطق و احساسات خودش و جو زمان اقتضا مي كنه.(دليلش اين هست كه با عقايد افراطی بزرگ شده و داره از خودش افراط نشون مي ده)
كليد حل مشكل شما در اصل بر مي گرده به همسرتون، اگر بچه هاتون وآينده سالم اون هارو دوست داريد بايد همسرتون يك سري تغييرات تو عملكرد و رفتارشون بدن،
خيلی جالب هستش كه از نظر همسر شما پيمان خطا كرده و ايشون شما رو مقصر می دونن و با شما قطع رابطه كردن. اينها نشانه افراط هست، مگه شما به پسرتون كمك كردين كه دوستش رو بياره خونه؟؟!!! پس چرا شما دارين مجازات می شين. هيچ جای دنيا ديده نشده كه يكی رو به جاي ديگری مجازات كنن. شما مادر خونه هستين نه يكی از بچه های خونه، اگر همسر شما تو اين قضيه شما رو مقصر می دونن؛ بايد بدونن كه خودشون هم كمتر از شما مقصر نيستن. وظيفه شما به عنوان يه مادر قدرتمند بودن هست و مديريت روابط. شما بايد با صلابت با همسرتون صحبت كنيد و بهشون بگيد كه يك سري واقعيت ها وجود داره كه نمي شه تغييرشون داد، اگه همسر شما به اين رفتارش ادامه بده پسرتون جری تر ميشه و طبق اصول جامعه ما اتفاقاتيیخواهد افتاد نبايد بيفته. پدر نبايد با اصرار تو عقايدش پسرش رو مجبور به پرده دری كنه و اون احترام از بين بره. يادمون باشه كه ديدگاه نسل جون با ديگاه پدر مادرهاشون خيلي متفاوته.  دوست عزيز پسر شما ٢٢ سالشه و تو اين سن بچه خصوصاً پسرها تابع احساسات و اميالشون هستن، طبيعه كه بگه من از چيزی نمي ترسم. به همين خاطر هست كه مي گم بايد حساب شده رفتار كنيد تا اين دوره حساس با سلامتی طی بشه.
شما مادر خونه هستين بايد با قدرت و محكم رفتار كنيد(دعوا كردن و جيغ و داد كشيدن محكم بودن نيست)
با جرأت باشيد ،از همسرتون و پسرتون نترسيد، با جرأت حرف بزنيد.