لجباز و عصبی بودن دختر سه و نیم ساله

با عرض سلام و وقت به خیر:

دوست عزیز گذشته از این که سه و نیم سالگی سخت ترین دوره ی تربیتی و اخلاقی کودک است و با توجه به این که فرزند شما تجارب پزشکی و درمانی سختی را پشت سر گذاشته که بی تاثیر نیست. با توضیحاتی که ارایه دادید می توان احتمال داد کودک شما مضطرب است او ابتدا باید به دنیای اطرافش اعتماد کند و این که بپذیرد و باور کند مادر و پدر او را ترک نخواهند کرد. البته این بدین معنا نیست که دایم به او اطمینان خاطر قطعی دهید یا لوسش کنید بلکه کاملا برعکس، شما باید کم کم او را مستقل کنید.از نزدیک ترین فرد به او بعد از خودتان شروع کنید کسی که تا حدودی بودن با او را می پذیرد،کودک را حدود نیم ساعت پیش او بگذارید در این شرایط زمان را برایش معنادار کنید مثلا از ساعت شنی استفاده کنید یا پایان یک برنامه تلویزیونی را برایش علامت بگذارید و به محض رسیدن موعد مقرر خودتان را برسانید تا کودک اعتماد کند ،و بعد یک تشویقی به خاطر تحملش به او دهید کم کم زمان رااضافه تر کنید و بعد فرد جدیدی را جایگزین کنید. هرقدر صمیمیت کودک با فرد منتخب کمتر بود از زمان کوتاه تری شروع کنید.

اگر از اینروش ها نتیجه نگرفتید به صورت حضوری به روان شناس کودک مراجعه کنید.

در مورد ارتباطش با دیگران و خصوصا همسالان و.. سعی کنید بیشتر از ((نهی)) از ((امر)) استفاده کنید مثلا نگویید: بچه ها را نزن...    بلکه بگویید:به بچه ها سلام کن و خوراکی تعارف کن همچنین سعی کنید این اوامر تصویری باشند مثلا نقاشیشان کنید و به درب و دیوار منزل بچسبانید و در صورت کوچکترین موفقیت تشویق را فراموش نکنید.

سربلند باشید مثل شمشاد