مادر گرامی سلام.
فرزند شما تحمل "نه شنیدن" نداره. چون به گفته خودتون، هروقت، هرچی خواسته برآورده شده و حالا برداشت او از "نه" یعنی تنبیه!
توصیه اصلی بنده در این مواقع، هماهنگی مادر و پدر در "نه گفتن" است. والدین باید در همه مواردی که "نه" میگویند، تفاهم داشته باشند. مثلا اینطور نباشه که تماشای تلویزیون ساعت ۱۲ شب، از نظر مادر اشکال داره و میگه نه؛ اما پدر میگه بله!
این ناهماهنگی بسیار آسیب رسان است.
در ادامه باید عرض کنم که "نه گفتن" باید قاطع باشه. خشونت و پرخاشگری نشانه قاطعیت نیست. "نه گفتن" باید همراه با جدیت و مهربانی باشه.
در مواردی که صلاح میدونید، علت نه گفتن خودتون رو برای فرزندتون شفاف و واضح توضیح بدید. از کلمات ساده استفاده کنید. مثلا نگید: عزیزم این به صلاح تو نیست! چون فرزند شما فقط ۳سال داره و معنای کلمه مصلحت و صلاح دید رو نمیدونه. پس به جاش بگید که فلان کار برای تو خوب یا بد است.
در آخر این نکته رو هم بگم که در اجرای این روند نباید تسلیم بشید. اینکه شما اول بگید نه و بعد از گریه ها و قهرهای کودکتون بگید بله، شرایط رو از این بدتر میکنه. باید صبر کنید. شاید در ادامه قهرها و گریه ها، خودزنی داشته باشه، شاید جیغ بزنه و ... اینها همگی رفتارهای جلب توجه است که نباید تاثیری بر نظر شما داشته باشه. موفق باشید
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید