پرخاشگری پسر 3 ساله

با عرض سلام و وقت به خیر:

دوست عزیز در زمینه رفتارهای پرخاشگرانه کودک تکنیک ((تایم اوت)) را پیشنهاد می دهم:

تکنیک تایم اوت یا وقفه کوتاه که اغلب آن را به عنوان یک روش محروم سازی اجتماعی می شناسیم، یک روش اصلاح رفتاراست که شامل جدا کردن موقت فرد از محیطی است که در آن مرتکب رفتار غیرقابل قبولی می شود. هدف از آن دور کردن فرد از محیطی است که لذت بخش است و رفتار مخرب را تقویت می کند و بنابراین با این محرومیت و جداسازی به خاموشی رفتار مخرب کمک می کند. تایم اوت یک روش آموزشی و والدگری است که توسط اکثر متخصصین کودک و روانشناسان رشد به عنوان یک روش موثر تربیتی توصیه می شود.

تایم اوت یا وقفه کوتاه زمانی استفاده می شود که کودک با یک رفتار مخرب، به خودش، به دیگری یا به محیط آسیب برساند.مانند زمانی که کسی را می زند، وسایل را پرت می کند یا جیغ می زند و قشقرق می کند و… در این زمان او را از آن محیط دور می کنیم و به یک محیط دیگر می بریم. توصیه می شود که یک مکان از قبل برای زمان تایم اوت در نظر گرفته شود و هر بار از مکان جدیدی استفاده نشود.

نکته ی مهم این که این مکان نباید برای کودک ترسناک، خطرناک و لذت بخش و جذاب باشد.

زمانی که کودک شروع به رفتار مخربش کرد او را به مکان مخصوص تایم اوت یا وقفه کوتاه هدایت می کنید. کودک آن قدر در آن مکان می ماند تا آرام شود، بعد از این که به آرامش رسید معادل هر سال از سنش یک دقیقه صبر می کنید ( مثلا کودک ۳ ساله تا ۳ دقیقه بعد از آرام شدنش)، و بعد از گذشت این زمان اجازه خروج از مکان تایم اوت را دارد.

و همچنین از آنجا که شاید بتوان دلیل بعضی از رفتارهای کودک را ارتباط آسیب دیده با والدین و اطرافیان دانست، جهت ترمیم این روایط تکنیک ((زمان کیفی)) را پیشنهاد می کنم:

زمان کیفی به زمان مشخصی در روز گفته می شود که صرف بازی و ارتباط بین والد و کودک می شود.

باید و نباید های زمان کیفی:

_مدت آن از۱۵ تا ۳۰ دقیقه می تواند متغیر باشد.

_هر روز و در ساعت مشخصی اجرا شود.

_ترجیحا بین یک والد و کودک اجرا شود، در صورت تمایل کودک می توان از والد دیگر هم دعوت کرد اما خواهر و برادرهای دیگر نه.(در شرایطی که ارتباط کودک فقط با یکی از والدین آسیب دیده زمان کیفی با هر یک از والدین به صورت جداگانه اجرا می شود.)

_همان طور که از اسم این تکنیک مشخص است کودک باید طی آن کیف کند،پس به آن بازی یا فعالیتی بپردازید که کودک دوست دارد و به همان شیوه ای که او می خواهد (به شرط آن که مخرب و آسیب زا نباشد).

_والدین اجازه ندارند از زمان کیفی به عنوان وسیله ای برای تنبیه یا تربیت کودک استفاده کنند،مثلا: ((چون امروز دیوار ها رو خط خطی کردی از زمان کیفی خبری نیست))

_تنها در صورتی این برنامه حذف می شود که کودک طی اجرای آن به رفتارهای مخرب دست بزند، در آن صورت می توانید به او بگویید: فکر کنم دوست نداری امروز با هم زمان کیفی داشته باشیم ،پس انجامش نمی دیم، و محل را ترک کنید.

_طی اجرای برنامه تمام فکرها، برنامه ها، و کارها را متوقف کنید و فقط با کودک باشید.(در حین اجرای این تکنیک، پاسخ به تلفن،چک کردن موبایل،پاسخ به زنگ درب منزل،سر زدن به قابلمه ی روی گاز، فکر کردن و…. هر کاری غیر از بازی با کودک ممنوع است)
 _ یک نکته ی مهم این که سعی کنید طی اجرا ی تکنیک را طوری برنامه ریزی کنید که ، لمس و آغوش کشیدن در آن اجرا شود.(مثلا اگر قرار است کتاب بخوانید چه بهتر که کودک در آغوش شما باشد و کتاب بخوانید)

_در ضمن حتما از کلمه ی زمان کیفی استفاده کنید و کودک را متوجه روند برنامه کنید.

در شرایطی که ارتباطات خیلی آسیب دیده در ابتدا و روزهای آغازین برنامه ،شاید فرزندتان برای همکاری و درگیر شدن در این تعامل مقاومت کند. در این شرایط صبوری کنید حتی اگر خیلی مقاومت کرد مدت زمان را کاهش دهید و فقط کنارش حضور داشته باشید. کم کم و به مرور زمان حضورتان را پر رنگ کنید. در این صورت تغییر رفتار او را هم مشاهده خواهید کرد. و روزهایی فرا می رسند که خود کودک از شما تقاضای زمان کیفی می کند.
نکته دوم این که، زمان کیفی محدودیت سنی ندارد. شما حتی با نوجوان ۱۸ ساله تان هم می توانید این تکنیک را اجرا کنید .با این تفاوت که در این زمان احتمالا با هم توپ بازی و خاله بازی و… انجام نمی دهید. شاید در این زمان بیشتر(( با هم صحبت کردن)) را جایگزین می کنید

سربلند باشید مثل شمشاد