اختلاف پسر ۱۹ ساله با پدرش

سلام.
دوست عزیز دوره نوجوانی دوره ی بسیار حساسی است . که نیاز به  آگاهی والدین دارد.

متاسفانه بسیاری از والدین ارتباط  برقرار کردن صحیح  با فرزندان خود را در برطرف کردن تمام و کمال نیازهای آنها می دانند. پسر شما از دوران کودکی آموخته است برای خواسته های خود باید با شما چه رفتاری داشته باشد.(یه کاری میکنم در برابرش یه چیزی می خواهم ازتون). و از اونجای که شما به این نوع رفتار او واکنش مثبت نشان دادید به نوعی این رفتار را تقویت کردید.
مهمترین مسئله ای که وجود داره شما و همسرتان باهم هماهنگ شوید. شما چیزی رو منع نکنید پدرش چیز دیگررا. دراین شرایط بیشترین سواستفاده از والدین می شود. با همسرتان صحبت کنید ببینید چه رفتاری را در برابر پسرتان پیش ببرید به نفع خودش وآینده اش است. 
باید برای خانه تان قانون مشخصی کنید و آن قوانین را با هم در یک جلسه خانوادگی بازگو کنید و همه ملزم هستند رعایت کنند.
درعین حال سعی کنید با پسرتان خیلی منطقی ، آرام و جدی صحبت کنید. توهین، قضاوت و سرزنش نکنید. در مورد کار خوب و یا بدی که انجام می دهد صحبت کنید شخصیت خودش را زیر سوال نبرید.
به هیچ عنوان اجازه ندهید بی اجازه دست به کیفتان بزند. کیف شما جزواموال شخصی شماست. برایش توضیح دهید و سپس برای مدتی پولی در کیفتان نگه ندارید. می توانید برایش پول ماهیانه در نظر بگیرید .
در این سن با توجه به شرایط سنی و جامعه نیازها و توقعات جوانان گاهی زیاد و غیر معقول است. گاهی باید با دل پسرتان راه بیاید و گاهی باید سفت وسخت باایستید و بگویید نه. خیلی مهمه که بتوانید تعادل را رعایت کنید.
اجازه ندهید فرزنداتان از طریق کنکور شما رو کنترل کند.. اگر می خواهی قبول شم دماغ عمل کنم. ماشین بخرید و... واین موضوع ادامه خواهد داشت.
فرزندتان باید به این بینش برسد که ادامه تحصیل برای رشد اجتماعی و آینده خود اوست و هیچ سودی برای شما ندارد. 
هم به خودش و هم به همسرتان بگویید این زندگی  برای خود فرزندتان است .شما فقط می توانید او را راهنمایی کنید. تصمیم نهایی با خودش است. با این کار هم پسرتان متوجه می شود حساسیت شما نسبت به این موضوع کم شده وهم یاد میگیرد خودش برای آینده خود تصمیم بگیرد.
به هیچ عنوان پسرتان را سرکوب نکنید پرخاشگری کلامی و یا جسمی نکنید .سعی کنید دنیای یک پسر نوجوان را درک کنید اما در عین حال هم اجازه بهره کشی مالی را ندهید.
خیلی مهم است به همسرتان بینش لازم را بدهید که رفتارهای او می تواند مشکلات جبران ناپذیری برای فرزندتان را به وجود بیاورد. به جای پافشاری در کنکور و یا برطرف کردن همه  نیازها او سعی کند رابطه دوستانه با پسرش داشته باشد و بتواند در کنار رابطه خوب راه درست و غلط را آموزش دهد.
در مورد احساس تون نسبت به  چیزی مصرف کردن  ... بهتره بی گدار به آب نزنید. در این مورد خوب تحقیق کنید .از یک فرد دانا کمک بگیرید
در صورت لزوم حتما از یک روانشناس خبره کمک بگیرید
پایدار باشید