ناراحتی بعد از سقط جنین

سلام دوست عزیز 
خیلی متاسفم بابت اتفاقی که برایتان افتاده است و درک می کنم این مساله چقدر باعث ناراحتی شما شده است.

حالت غم و اندوه شامل سه مرحله می شود:

مرحله ۱) شوک/امتناع- ” این واقعا” اتفاق نیفتاده، من بخوبی مراقب بودم”

مرحله ۲) عصبانی/گناه/افسردگی- “چرا من؟ اگر من …” ” من همیشه یک بچه می خواستم، این منصفانه نیست. من درزندگیم بیشتر از همیشه احساس ناراحتی می کنم “.

مرحله ۳) پذیرش- ” من باید باآن کناربیایم، من تنها کسی نیستم که این تجربه را داشتم . خانم های دیگر هم این تجربه را داشتند من به کمک نیازدارم”. هرمرحله زمان زیادی می برد. 

درک کنید که این مساله تقصیر شما نیست

سقط جنین ممکن است برای هر خانمی پیش بیاید. این مساله دلایل مختلفی دارد و بهتر است صادقانه با همسر خود صحبت کنید و مشکل پیش آمده و دردی که متحمل شده اید را با او در میان بگذارید. به خاطر داشته باشید که هرگز راه درست یا غلط برای تسلی ناراحتی وجود ندارد. احساسات خود را درک کنید و هرگز خود را مقصر این مساله ندانید.

به خود زمان بدهید تا حالتان بهتر شود

برای برطرف شدن ناراحتی های روحی حاصل از سقط جنین عجله نداشته باشید. شاید این ناراحتی طولانی تر از حالت عادی طول بکشد. به خود اجازه دهید تا این درد را حس کنید تا راحت تر بتوانید آن را برطرف کنید. گذر زمان همه چیز را درست می کند.

از همسر خود انتظار نداشته باشید همچون شما غمگین باشد

اگر همسرتان همچون شما از این موضوع رنج نمی کشد نباید توقع چندانی از او داشته باشید. او یک مرد است و غم و ناراحتی های زن و مرد بسیار با هم فرق دارند. بیشتر زنان دوست دارند در مورد ناراحتی هایشان صحبت کنند و در این حالت از دیگران پشتیبانی طلب می کنند. اما مردها ترجیح می دهند تا دردهایشان را در خود بریزند و آن رابه هیچ کس بروز ندهند. در همین حالت، مردها این درک را دارند که باید به همسر خود کمک کنند تا بتواند با قدرت این دوره ناراحتی را سپری کند. بنابراین، خویشتن داری مردان را دلیل بر بی توجهی آنها ندانید. شما احساسات و دردهایتان را برای او بگویید و اجازه دهید او هم به روش خود سوگواری کند.

خود را در تنهایی محبوس نکنید

درست است که صحبت کردن با دیگران در مورد این درد بسیار ناراحت کننده و سخت است، اما تنها بودن و حبس کردن خود در خانه هم کاری از پیش نمی برد. شاید دوستان، اطرافیان و همکاران شما هم در دوره هایی از زندگی خود این مساله را تجربه کرده باشند. 

حمایت درخواست کنید
با  اقوام همسرتان که باردار هستند بیشتر در ارتباط باشید و اگر کمکی از دستتان بر می آید انجام دهید .
ودر آخر خود را برای بارداری مجدد آماده کنید و تحت پزشک متخصص باشید 
امیدوارم موفق باشید