سلام دوست خوبم
کاش اشاره می کردید چه مدت این رفتارها را دارید. از زمان کودک و نوجوانی تون شروع شده و یا شیوع آن بعد از یک اتفاقی یا حادثه ایی بوده است؟
دوست عزیزم برای کمک به خودتون خیلی اهمیت داره بررسی کنید که چه چیزی مانع بودن شما در جامعه می شود یعنی وقتی در موقعیت قرار می گیرید چه فکر های از ذهنتون می گذره (مثلا نکنه وقتی دارم صحبت می کنم تپق بزنم. نکنه دیگران در مورد من فکر های منفی کنند. فکر کنند من هیچی بلد نیستم. هیچ ارزشی ندارم. خنگم و..). وقتی ما یک فکری ته ذهنمون به خودمون می گیم که ممکن حتی خود آگاه هم نباشه می تونه باعث احساس منفی شود ودر نهایت شما ترجیح دهید برای اینکه هیجانات منفی رو تجربه نکنید از بودن بین مردم اجتناب کنید.
بنابراین برای آگاهی وشناخت بیشتر یک جدولی درست کنید که در آن موقعیت را ذکر کنید مثلا رفتن به مهمانی .بعد همون لحظه چه فکری دارید.چه احساسی. وچه رفتاری دارید رو یادداشت کنید..به مدت یک هفته این تمرین را انجام دهید تا افکار تون شناسایی شود...اگر متوجه شدید در بیشتر مواقع یک نوع از افکار را دارید پس باید روی خطاهای شناختی افکارتون کار کنید.
می توانید خودتون رو در موقعیت قرار دهید. اجتناب نکنید. دوری کردن باعث می شود این رفتار در شما تثبیت شود اوایل قطعا اضطراب بالایی رو متحمل می شوید باید بتوانید تاب آوری خود را بالا ببرید...برای این کار می توانید از موقعیت های آسون تر و در مدت زمان کمتر شروع کنید مثلا ممکن تا سر خیابون رفتن اضطراب کمتری داشته باشه تا رفتن به یک مهمانی..از اون شروع کنید .ابتدا فقط پنج دقیقه بیرون باشید وانقدر این کارو تکرار کنید که دیگه رفتن به خیابون به تنهایی در مدت زمان پنج دقیقه اضطرابی برای شما نداشته باشد وبعد پنج دقیقه رو افزایش دهید به ده دقیقه. وبعد موقعیت های دیگر و... (مراقب باشید خیلی به خودتون فشار وارد نکنید که به طور کل نتوانید تمرین را انجام دهید)
جلوی آینه بایستید و بودن وحرف زدن با دیگران را تمرین کنید.
بروید در یک پاساژ رندوم خودتان را مجبور کنید به دیگران لبخند بزنید. ودر مرحله بعدی لبخند به همراه سلام دادن را تمرین کنید.
تکنیک های غلبه بر اضطراب را تمرین کنید مثل ریلکس کردن عضلات. مدیتیشن. تنفس عمیق . تصویر سازی (خودتان را در موقعیت های که هراس دارید تصور کنید که موفق وخوب ارتباط برقرار می کنید واضطرابی ندارید..ممکن اوایل حتی تصور کردنش هم براتون سخت باشه اما به مرور کمتر می شود).
مهارت های اجتماعی خودتون رو افزایش دهید...الگوبرداری رفتار مناسب کنید .سپس تمرین آن در دنیای واقعی زندگی.
با افکار خودتون چالش کنید. پنجره دیدتون رو به دنیا وآدم ها تغییردهید.
اعتماد به نفس خودتون را افزایش دهید. و کتاب های در این زمینه مطالعه کنید مثل کتاب اعتماد به نفس به زبان آدمیزاد.
موفق باشید
مرضیه سلیمانی
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید