روش های رفتار با پسر هفده ساله

پسر شما در انتهای سن نوجوانی است و هنوز بحران بلوغ را به صورت کامل پشت سر نگذاشته است و بزرگترین ویژگی این دوران این است که نوجوان ساختار روانی اش را از خانواده جدا میکند بنابراین نباید هیچ اصراری به بودن با خانواده به طور مستقیم به او بکنید فقط به صورت غیرمستقیم برنامه های تفریحی مطابق میل او بچینید و فقط به اطلاعش برسونید ما همچین برنامه ای داریم و اصرار نکنید همراه شما باشد و اینکه مسئولیت چیدن برنامه های تفریحی را به او بدهید مثلا ازش بخواید برای تعطیلات اخر هفته بعد به نظرت ما چه برنامه ای میتونیم داشته باشیم میشه بهمون تو برنامه ریزیش کمک کنی!

هیچ گاه با نوجوان خود وارد جر و بحث و بگو مگو کردن نشوید چون قطعا بازنده اصلی شمایید، در سن نوجوانی قدرت استدلال فرد قوی میشود و نوجوان مایل به شرکت در بحث ها و استفاده از قدرت استدلال تازه کشف شده خود میشود .

برخورد با نوجوان نباید به گونه ای باشد که منجر به تشدید عصبانیت عصیانگری و عناد شود زیرا به دلیل تحریک پذیری در سن بلوغ این ویژگیها در نوجوان با شدت بالایی وجود دارد.

مهمترین مسئله ای که شما باید به آن دقت کنید این است که شما اکنون با یک فرد بالغ روبرو هستید و شیوه هایی که برای برخورد با کودک به کار میبردید اگر اینجا به کار برده شود مسئله ساز میشود.

از به کار بردن زور و فشار به شدت اجتناب کنید مثلا در یک جلسه خانوادگی به وضع کردن قانون بپردازید و برای عواقب انجام یا عدم انجام آن پاداش یا جریمه رفتاری تعیین کنید و غیر از این در حین زیر پا گذاشتن قانونتان فقط او را با عواقب از پیش تعیین شده روبرو کنید و هیچ شرایط دیگری در نظر نگیرید.

متاسفانه والدین ناخوداگاه تمام صحبتهایشان با نوجوان خود را به نصیحت کردن و امر و نهی کردن خلاصه میکنند بنابراین با وضع قانون از فشار و اجبار در صحبتهایتان خودداری کنید و با او در مورد دلبستگیها و علایقش مثل ورزش و موسیقی به صحبت بپردازید و اطلاعاتتان را در مورد موارد مورد علایقش زیاد کنید.