با سلام
خانمی 26 ساله هستم که یک سال و نیم پیش ازدواج کردم.
همسرم 7 سال از من بزرگ تر اند و اخلاق و رفتار خیلی خوبی با من دارند. من از ابتدای ازدواج فهمیدم که تمایلشون به رابطه کمتر از من (تقریبا نصف من) هست. ولی این ناراحتم نمی کرد.
قبلا حداقل هفته ای یک بار رابطه داشتیم و معمولا هم شروع کننده و پیشنهاد دهنده من بودم. ولی من هم مثل هر خانوم دیگه ای دوست دارم پیشنهاد و درخواست از طرف شوهرم باشه و نه اینکه نیاز جنسی انقدر به من فشار بیاره که مجبور شم بهشون بگم.
جدیدا یکی دو بار پیش قدم نشدم و منتظر بودم تا همسرم بیان جلو. ولی متاسفانه این اتفاق نیفتاد. من درک میکنم که به خاطر سنشون میل کمتری نسبت به من دارن و اینکه خیلی هم از نظر بهداشت و هم از نظر طهارت بعد از رابطه حساس هستن طوری که بعد رابطه تقریبا یک ساعت و نیم در حمام هستن.
فکر میکنم دلیل تمایل کمشون دو موردی هست که بالا گفتم ولی من هم تا حدی میتونم تحمل کنم و جدیدا این موضوع واقعا من رو ناراحت کرده. حس اینکه همسرم توجهی به بدن من به عنوان یک زن ندارن و یا اینکه تمایلی نسبت به من ندارن و خودشون به سمت من نمیان مگر اینکه خودم پیشنهاد بدم، تمام این فکرها برام ناراحت کننده هستن.
گاهی اوقات نیاز جنسی به من فشار میاره و از یک طرف غرورم اجازه نمیده که باز هم طبق معمول پیش قدم شم و از طرف دیگه نیاز دارم و حتی این روی اخلاق من تاثیر می گذاره و بی حوصله و گوشه گیر و رنجیده خاطر میشم.
بنظر شما باید چکار کنم تا همسرم به طرف من بیاد؟ تا آخر عمر باید پیش قدم شم و ایشون رو وسوسه کنم؟ یا اینکه نیازهای خودم رو سرکوب کنم و به رابطه فکر نکنم تا خودشون بیان به طرفم؟ روش دیگه ای هم هست؟
باتشکر
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید