رفتارم با شوهرم

سلام دوست عزیز

خدمتتون باید عرض کنم همین که نسبت به خودتون آگاهی وشناخت پیدا کردید جایی تبریک داره.
همه مواردی که نام ببرید به تنهایی می توانند مشکلاتی رو به وجود بیاورند .که البته توی یک رابطه همیشه دونفر هستند که باعث اختلاف می شوند وهردونفرهم باید به هم کمک کنند تا بتوانند مسائلشون را حل کنند.
اول این را بپذیرید که شما هنگام ازدواج قبول کردید که شیفت کاری همسرتون به این شکل هست پس سر این موضوع نمی توانید اعتراضی داشته باشید. به جای آن روی مواردی که می توانید وشرایط زندگی اجازه می دهد فکوس کنید.
سعی کنید با همسرتان صحبت کنید (بدون کنایه.توهین.سرزنش. بی احترامی و..) ابتدا عذرخواهی کنید از رفتاری که تا به حال داشته اید واحساس پشیمانی کنید. واز سختی نگهداری بچه تون به تنهایی بگویید ودرکنارش از اینکه چه توقع و نیازی دارید  بدون رودربایسی بگویید مثلا من نیاز به توجه ومحبت بیشتر از جانب تو دارم. من نیاز دارم وقتی سرکاری حداقل یکبار بهم زنگ بزنی این کارت احساس دوست داشته شدن ومهم بودن بهم میده. من نیاز دارم وقتی برمی گردی خونه بعد از استراحت زمان بیشتری رو با من وبچه مون بگذرونی. زمان های رو اختصاص بدیم که فقط باهم حرف بزنیم(درحرف زدن  شکایتی نکنید ). وهمینطوراز همسرتون بخواهید که به شما بگویند از شما به عنوان همسرشون چه توقعی دارند .از چه ویژگی شخصیتی شما راضی هستند از چه ویژگی تون نه دوست دارند شما چه کارهایی رو به خاطرشون انجام دهید چه کارهایی روانجام ندهید.
محبت کلامی وغیرکلامی داشته باشید. وبه همسرتان بگویید چقدردوستشان دارید
به یکدیگر احترام بگذارید.
باید بتوانید عصبانیت خودتان رو به شیوه موثرتر ابراز کنید.زمان های که عصبانی هستید (هیچ حرفی نزنید تازمانی که آروم شوید.بروید تو اتاق.دوش بگیرید.تنفس عمیق  در مواقع عصبانیت داشته باشیدو..).
سعی کنید شرایط یکدیگررو درک کنید .
به همسرتان بگویید تمام تلاشتون رو برای داشتن رابطه  و زندگی بهتر می کنید
مهارت های ارتباط موثر.کنترل پرخاشگری. روابط زناشویی را بیاموزید.
کتاب های درمورد تفاوت زنان ومردان بخوانید.

موفق باشید
مرضیه سلیمانی