سلام .من یه دختر. دو سالو نیمه دارم که خیلی پرتحرک هستش . مخصوصا در مهمانی و جاهای جدید. همش سر پاست و مشغوله دست زدن وارسی کردن محیط اطراف و وسایل هاست.ارطباتش با غریبه ها زیادی خوبه به طوری که اگه در جایی خانمی که اصلا ندیدتش یه لبخند کوچیکی بهش بزنه میره بغلش میشینه و دیگه بغل من نمیاد و با گریه باید ببرمش. بغل همه غریبه ها میره میبوسه شون و اصلا وابستگی به ما نداره. واصلا اصلا در بیرون از خونه به حرف گوش نمیکنه و شروع به جیغ و ابرو ریزی میکنه.تو خونه هم از صبح تا شب مشغوله ریختو پاشه.حرف زدنشم نسبت به هم سنو سالاش کمه و منظورشو نمیتونه کامل بگه و جمله هاشم در حد دو کلمه ست.ایا مشکلی وجود داره؟ من با این بچه چگونه رفتار کنم؟ خواهش میکنم کمکم کنید.
با عرض سلام و وقت به خیر:
دوست عزیز از بارزترین و مشخص ترین ویژگیهای کودک تا سن سه یا چهار سالگی، کنجکاوی او نسبت به محیط اطراف می باشد. در نتیجه کودک در پی پاسخ به این حس کنجکاوی در صدد دستکاری کردن وسایل در می آید.قطعا نمی توان انتظار داشت با کودکی با این ویژگی به مهمانی و فضاهای اجتماعی برویم و از اطرافیان هم انتظار داشته باشیم که از کنجکاوی فرزند ما لذت ببرند و یا او را همراهی کنند.در مقابل کنجکاوی های کودک دو سال و نیمه، باید تا حد زیادی پاسخگو باشید چرا که او با این کنجکاوی ها در واقع شناخت خود از محیط را می سازد.اگر احساس می کنید حرص و ولع کودک شما برای دستکاری کردن محیط بیشتر از همسالانش است شاید به این دلیل می باشد که معمولا او را از این کار منع می کنید و یا به او زیاد امر و نهی می کنید.
پیشنهاد من به شما:
-برای مدتی حداقل تا زمانی که برنامه زیر را پیش می گیرید کمی ارتباطاتتان را محدود کنید
-محیط منزل را طوری طراحی کنید که محیط برای رفت و آمد و حتی دستکاریهای کودک امن باشد
-به او اجازه دستکاری و کاوش در 80% شرایط را بدهید و چه بسا در این کاوش ها او را همراهی کنید. به عنوان مثال اگر کودک هنگام پخت و پز شما یکی از تخم مرغ ها را بر داشت یک ظرف بیاورید و به او کمک کنید تا تخم مرغ را بشکند ، احتمالا بعد از این باز هم می خواهد این کار را تکرار کند شاید لازم باشد چند عدد دیگر تخم مرغ به او بدهید تا بشکند ، این ویژگی دو ران کودکی است. اما اگر خواست تخم مرغ را روی زمین بشکند باید ممانعت کنید و به او بگویید فقط در ظرف
-بعد از مدتی کم کم وسایل بیشتری در محیط بچینید و به او آموزش دهید که دست زدن به بعضی وسایل ممنوع است یا فقط با اجازه و کمک بزرگترها اجازه دارد به آنها دست بزند.
-در مورد عدم صمیمیتش با والدین باید بگویم که احتمالا ارتباط کودک با والدین آسیب دیده، سعی کنید کمتر امر و نهی کنید، به جای این که بگویید چه کاری نکند بگویید چه کاری انجام دهد. با او بیشتر وقت بگذرانید.
-برای رفع مشکل گفتارش هم سعی کنید تلویزیون دیدن را برایش محدود و حتی قطع کنید، تا خواسته هایش ررا نگفته آنها را انجام ندهید حتی اگر از اشاراتش متوجه درخواستش می شوید، اگر بازهم موفق نشدید حتما به روانشناس متخصص کودک مراجعه کنید
سربلند باشید مثل شمشاد
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید