پرخاشگری کودک یک ساله

مهارتهای ابتدایی زبان ،تمایلهای وحشی مستقل شدن،و نیروی آنی کودکان، این سن را مستعد برای کنش فیزیکی میکند .درجه ای از زدن و گاز گرفتن کاملا نرمال است چون کودکان در این سن بسیار بر من و مال من تمرکز میکنند.پس وقتی رفتارهای اینچنینی کودکتان ممکن است شما را  نگران کند به معنای این نیست که شما یک بچه قلدر بار اورده اید با ارامش اجازه دهید کوچولوی شما بفهمد که این رفتار تهاجمی فایده ندارد و راههای دیگری به او نشان دهید که بتواند احساساتش را بروز دهد . میتوانید به او کمک کنید که خودش را کنترل کند و با دیگران کنار بیاید.

وقتی بچه تهاجمی میشود سریعا سعی کنید پاسخ دهید.از وضعیت تنش برای مدت کوتاهی بیرونش کنید. برای یک بچه  حتی چند ثانیه هم کافی است.باید رفتارش با نتیجه ای همراه شود و بفهمد اگر تکرار شود برخی تفریحات را از دست میدهد.مثلا از صحنه بازی با بچه های دیگر دورش کنید و با او بنشینید و بازی بقیه بچه ها را فقط نگاه کنید و بگویید وقتی میتوانی به بازی برگردی که رفتارهای خشمگین اینچنینی نداشته باشی یا وقتی میتونی با من بازی کنی یا کنارم بمونی که اینطوری رفتار نکنی. به هیچ عنوان سرش داد نزنید و به او نگویید بچه بدی است. این کار به جای اینکه وادارش کند رفتارش را عوض کند به اسانی به او یاد میدهد که نهاجم زبانی و فیزیکی همان کاری است که او باید وقت عصبانیتش انجام دهد.در عوض به او نشان دهید که کنترل کردن اعصابش اولین کمک برای مدیریت خودش است.

تا جایی که ممکن است به این رفتارهایش هر دفعه به شکل یکسانی پاسخ دهید هر چقد بیشتر برایش قابل پیش بینی باشد بیشتر مطیع میشود و روش بهتری را در پیش میگیرد.