سلام من کارمند هستم و دخترمو مهد گذاشتم بعد از نه ماه مرخصی زایمان؛ دخترم فقط و فقط منو می خواد و کسی که من تاییدش می کنم رو قبول می کنه. مهد راحت می ره چون من هر روز وارد مهد میشم و پیشش می شینم و برای گذاشتنش عجله نمی کنم
مسافرت که می ریم همش می خواد پیش من باشه یعنی تکون نمی خوره؛ تا یه بچه می بینه تندی اسباب بازی هاشو دستش میگیره و همه جا می بره که مبادا ازش بگیرن تندی هم میزنه زیر گریه اونم چه گریه ای با کلی اشک
با باباش مثلا میرن یه سر ده دقیقه ای بیرون شوهرم میگه اینقد گریه کرد و بهونه تو رو گرفت که اومدیم خونه
تو خونه انگار با یه کش به من وصل شده من برم دنبالم این اتاق اون اتاق و آشپزخونه میاد
حتی تو دستشویی هم باهام میاد میگه اول من بعد مامان
خانواده شوهرم جدیدا بهش می گن دوستت نداریم تو نمیای بغلمون و باهامون بازی کنی
نمیدونم چیکار کنم که اینقدر فقط منو نخواد راستش خودش هم اذیت میشه
با عرض سلام و وقت به خیر:
دوست عزیز به نظر می آید دختر شما دچار اضطراب جدایی شده باشد. البته تا نشنیدن توضیحات کامل تر و مشاهده نکردن رفتار کودک نمی توان تشخص درست و دقیقی برای رفتار او گذاشت.
تنها پیشنهادی که می توانم در حال حاضر برای کودک شما ارائه دهم این است که در زمانهایی که در منزل هستید تا می توانید برایش وقت بگذارید. پدرش هم جداگانه برای او وقت بگذارد و هم زمانهای سه نفره که فقط با او در گیر باشید. همچنبن اگر برایتان ممکن است زمان کارتان را کمتر کنید تا بتوانید بیشتر کنارش باشید.در زیر تکنیک زمان کیفی را که به عنوان کلید برای روابط آسیب دیده والد و فرزند ارائه می شود خدمتتان عرض می کنم:
((زمان كيفى))
برای داشتن ارتباط خوب با فرزند خود باید زمان کیفی داشته باشیم.
در زندگی امروز به دلیل سبک زندگی و مشغله های زیاد والدین، پدر و مادر زمان زیادی برای بازی با کودکان ندارند و این موضوع به خودی خود،آرامش،ارتباط صمیمانه و خوب را تحت تأثیر قرار می دهد.برای جبران این خلأ می توان از تکنیک (( زمان کیفی)) استفاده کرد.
زمان کیفی به زمان مشخصی در روز گفته می شود که صرف بازی و ارتباط بین والد و کودک می شود.
باید و نباید های زمان کیفی:
-مدت آن از۱۵ تا ۳۰ دقیقه می تواند متغیر باشد.
-هر روز و در ساعت مشخصی اجرا شود
-ترجیحا بین یک والد و کودک اجرا شود، در صورت تمایل کودک می توان از والد دیگر هم دعوت کرد اما خواهر و برادرهای دیگر نه
-همان طور که از اسم این تکنیک مشخص است کودک باید طی آن کیف کند،پس به آن بازی یا فعالیتی بپردازید که کودک دوست دارد و به همان شیوه ای که او می خواهد (به شرط آن که معقول باشد و مخرب و آسیب زا نباشد)
-والدین اجازه ندارند از زمان کیفی به عنوان وسیله ای برای تنبیه یا تربیت کودک استفاده کنند،مثلا: ((چون امروز دیوار ها رو خط خطی کردی از زمان کیفی خبری نیست))
-تنها در صورتی این برنامه حذف می شود که کودک طی اجرای آن به رفتارهای مخرب دست بزند، در آن صورت می توانید به او بگویید: فکر کنم دوست نداری امروز با هم زمان کیفی داشته باشیم ،پس انجامش نمی دیم، و محل را ترک کنید.
-طی اجرای برنامه تمام فکرها، برنامه ها، و کارها را متوقف کنید و فقط با کودک باشید
-در ضمن حتما از کلمه ی زمان کیفی استفاده کنید و کودک را متوجه روند برنامه کنید
اگر با این تغییرات همچنان رفترهای اضطرابی فرزندتان ادامه داشت به روان شناس و مشاور کودک مراجعه کنید.
سربلند باشید مثل شمشاد
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید