سلام
همسر من بیش از یک هفته هست که با من قهر کرده. دفعه قبل هم دو هفته طول کشید. فقط سلام . آن هم به زور. خداحافظی هم نداره.غذا نمیخوره. این عادت را از ابتدای زندگی داشت. ده ساله ازدواج کردیم.
اوایل من چون خودمو مقصر میدونستم یا حتی اگر نمیدونستم پا پیش میذاشتم برای اشتی که ان هم با منت کشی بسیار بود. چند سالی است سعی کردم کمتر اشتباه کنم تا مقصر نشم. این بار اخر من خیلی تمایلی به رابطه نداشتم و خ خوابم می امد. چو نبی میلی منو دید از اتاق رفت بیرون به حالت قهر و الان داره ده روز میشه که قهر ادامه داره. من چند ساعت بعدش رفتم بغلش کردم تا از دلش دربیارم ولی منو رد کرد.
من تو این مدت بی تفاوتم. دعوتش میکنم به غذا.بهش میگم کجا میرم. باهاش حرف میزنم ولی همه یک طرفه .جوابی نمی شنوم. بهم فشار میاره این جو سنگین. از کار و زندگی افتادم ولی تصمیم دارم دندون بذارم رو جیگر و این بار سریال قهرهای او را تموم کنم. چون در مدت قهر گیج میشم. هنگ میکنم. و این رفتار او منو سر کرده. هروقت با هم خوبیم نگران بعدش هستم.
لطفا بفرمایید چطور این کار رو بکنم؟ سپاسگزار میشم
دوست عزیز سلام
همسرتان احتمالا قهرکردن های طولانی مدت را یا به صورت ژنتیکی ویا الگوبرداری از خانواده ویا نزدیکان یاد گرفته است وتا سن بزرگسالی همراهش هست. عموما این افراد بیشتر احتیاج به جلب توجه.مطرح شدن دارند وفاقد اعتماد به تفس لازم هستند.گاهی قهر راه فراری است برای شونه خالی کردن مسئولیت.
سعی کنید با همسرتان گفتگو کنید حتی اگر ظاهرا به صحبت های شما گوش نمی دهد. یا راه های مثل پیام فرستادن ویا نامه نوشتن رو انتخاب کنید.وقتی دارید صحبت می کنید مراقب باشید از خودتان دفاع نکنید اگر شما هم اشتباهی کردید اعتراف کنید .ودرکلامتان توهین.کنایه و.. نباشد.فقط بگویید میدونم اون لحظه احساس خوبی بهت دست نداد اما ما انسان هستیم وزوج باید بتوانیم شرایط روحی ویا جسمی هم رو درک کنیم گاهی شاید به راحتی نشود به نیازهامون سریع پاسخ داده بشه. وقهر کردن های طولانی هیچ کمکی به بهتر شدن زندگی مون نمی کنه بلکه ممکن هرروز از هم دور شویم...ودر زمان آشتی نظر ایشون رو بپرسید در مورد حرفهای من چی فکر میکنی موافقی مخالفی راه حل بهتر از نظر تو چیه....یا برفرض مثال بیا یه مدت یه روش دیگه ای رو امتحان کنیم. میدونم که ممکن اوایل سخت باشه برای هردومون اما می تونیم امتحان وتلاش کنیم من مثلا فلان راه حل و پیشنهاد میدم تو چی؟..
ودر مورد اینکه به عنوان یک زن چه انتظاراتی از همسرتون دارید رو بگویید ودر مقابل همین خواسته رو از ایشون داشته باشید.
روشی که شما پیش گرفتید خوب است اما به نظرم . عذرخواهی برای کاری که انجام ندادین نکنید وخیلی در دسترس نباشد وظایف خودتون رو انجام دهید اما سعی کنید همسرتان احساس نیاز به شما بکند وقتی شما دعوت به شام میکنید ویا گزارش دادن در مورد کارها در واقع یک جور منت کشی غیر مستقیم محسوب می شود...به نظرم همسرتان باید متوجه شود دیگه انقدر قهر کرده که دیگر برای شما بی اهمیت شده وبداند اگر بدون دلیل قهر کند با بی توجهی شما روبرو خواهد شد... (البته اگر ایشون حتی کمی به طرف شما اومدن کوتاه بیاید.)
سعی کنید خونسرد وآرام باشید ودر مواقع قهر خودتان را با کارهای دیگه مشغول کنید. شاید اگر شما تا پاپیش نزارید همسرتان آشتی نکند اما می توانید اینبار امتحان کنید ببینید چه اتفاقی می افتد مطمئن باشید همسرتان مادام العمر نمی تواند با شما قهر بماند در حال حاظر همسر شما مانند کودکی شده است که می داند اگر انقدر گریه وشیون کند بالاخره مادرم خسته می شود وآن چیزی که می خواهم بهم میدهد.همسرشما هم می داند که ده سال به این روش نیاز خودش را برآورده کرده پس بالاخره شما کوتاه میاید...دراین سیکل معیوبی که افتادید باید خارج شوید.
پیشنهاد می کنم در مواقع آشتی بیشتر در مورد خودتان ونیازهاتون صحبت کنید. کتاب های در مورد این مورد به خصوص بخرید وباهم بخوانید. ویا کتاب های در مورد نیازهای اصلی زنان ویا مردان بخوانید.
براتون آرزوی موفقیت می کنم
سلیمانی
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید