مرسی از لطفتون، من در کودکی و در 2 سالگی برادر خودم را از دست دادم، تنها می دونم در زمان تولد 2 سالگ

دوست عزیز افرادی که با خود حرف می زنند معمولا در یافتن راه حل مشکلات سردرگم هستند و با حرف زدن با خود، دنبال راه حل می گردند تا به کاهش اضطرابشان کمک کند. ترس از تنها شدن وحس امنیتی که این رفتار در شما ایجاد میکند باعث شده همچنان ادامه داشته باشد بلند حرف زدن در شما باعث میشودکه خود را کنترل کنید و رفتارهای تنشی را کاهش دهید این رفتار برخلاف تصوری که والدین شما داشتند اصلا نشانه دیوانگی نیست اتفاقا یک نظریه ای که مطرح است اینست که افراد باهوش ونابغه بیشتر باخود حرف میزنند ولی حرف زدن شما همراه با اضطراب هست و وقتی تنها میشید اتفاق میفته بنظر میاد براعتماد بنفستون وتواناییهاتو بیشتر باید متمرکز بشید. باز هم اطلاعات من در مورد شما کم هست ولی تصورم اینست شما وابستگی به افراد اطرافتان دارید و عدم امنیت وترس از تنها بودن دوست عزیز با شناخت در مورد خودتون وبالا بردن اگاهیتون نسبت به خود واطرافیان این مشکل حل میشه ولی باید به روانشناس راجعه کنید این رفتار بیش از همه خودتان را آزار میدهد وچون با همسرتان مطرح نکردید همیشه استرس دارید بفهمد پس همون ارامش نسبی رو هم از دست خواهید داد فکر نکنید اگر این موضوع رو حضوری با کسی مطرح کنید در مورد شما قضاوت نابجا بکند یا شما را دیوانه فرض کند این موضوع در بسیاری از افراد مطرح هست و فراوانی دارد لکن باید حضوری ریشه یابی شود اگر خودتون رو دوست دارید و اطرافیانتان برای شما مهم هستند حتما با یک روانشناس در ارتباط باشید موفق باشید دشتی