2794

چطور با شوهرم برخورد کنم

نام ارسال کننده محرمانه می باشد 90 بازدید

با عرض سلام

من خانومی ۳۰ ساله هستم که دوساله که با پسرخاله م ازدواج کردم. شوهرم دوسال از من بزرگتره و نزدیک به ۱۵ سالی میشه برای کار و زندگی تهران اومده.با وجود برادر و اقوامش اینجا تنها بوده و به قول خودش از هر نوع محبت مادر و خواهر محروم بر عکس من که از لحاظ عاطفی از هر نظر تامین بودم. با وجود اینکه آدم شوخ طبعیه اما به شدت بهانه گیره طوری که خودش هم به این اخلاقش اعتراف میکنه و همیشه میگه من آدم طلبکاری هستم. شوهرم باوجود اینکه خیلی من رو دوست داره سر کوچکترین کارها از من بهانه میگیره.اگه مثلا یک لحظه دیر واسش چایی بیارم، غذا باب میلش نباشه و...مثلا گوشه چشمش باد کرده بود به جای اینکه بگه وای ببین چشمم چی شده میگه چی شد تو از صبح تا حالا این چشم منو ندیدی. ومشکل بدتر اینکه به هر شکلی که شده تمام اشتباهاتش رو دوست داره گردن من بندازه که بعد بگه تو اینطوری و اون طوری. خیلی خنده داره که مثلا اگه دیر به دانشگاهش برسه میگه صبح تو پیراهن منو اتو زدی طول کشید دیر صبحانه خوردم دیر راه افتادم در صورتی که اون در حال انجام کاراش بود که من اتو میزدم. من انقدر با آرامش باهاش بخورد میکنم و بهش محبت میکنم که خودش میگه هیچکس جز تو تحمل من رو نداره ولی واقعا من هم دارم کم میارم. من نمیدونم برخورد درست با همچین آدمی چطوره لطفا کمکم کنید.

واقعا ببخشید که طولانی نوشتم اما به راهنمایی تون احتیاج دارم

پاسخ مشاور

مشاور خانواده

سلام
دوست خوبم صبوری وکمک به همسرتون بهترین کار است تا به مرور ایشون هم همراه شما شود
پیشنهاد می کنم
.در زمان هایی که موضوعی باعث می شود تنش ایجاد کند برای همسرتون روشهای آرامیدگی رو آموزش دهید.تنفس های عمیق رو در طول روز انجام دهند.
شما سعی کنید به جای گفتن کلمه نه از بله اما استفاده کنید. در واقع از کلمات نه.نمی خوام.نمی تونم زیاد استفاده نکنید.
در مواقع لجبازی همسرتون جواب مستقیم ندهید.تا مدتی صبر کنید تا حالت لجبازی برطرف شود سپس صحبت کنید.اگر شما واکنشتون رو یک ساعت عقب بندازید احتمال زیاد بهانه گیریشون کم می شود.
در زمان گرسنگی ویا خستگی شون صحبت نکنید.
مخالفت خود رو غیر مستقیم بیان کنید .چون آقایون حس ریاست طلبی دارند وقتی مخالفت می کنید احساس می کند با خودشون وشخصیتشون مخالفت شده.
به همسرتون زمان های برای خلوت وسکوت بدهید.
اغلب بهانه جویی علتی دارد و شاید همسرتون مشکلی دارد که بیان نمی کند سعی کنید بعد از اینکه آرامش خود رو پیدا کردند صحبت کنید شاید تونستید تا حدی کمک حالش کنید وتخلیه هیجانی اتفاق بی افتد.
گفتگو موثر کردن رو وارد رابطه تون کنید.
در مورد نیازتون با همسرتون صحبت کنید تا ایشون هم متوجه تلاش شما شوند.
بگویید همانطور که شما درکش می کنید .توقع دارید ایشون هم ملاحضه شما رو بکنند
کلاس های ومشاوره های گروهی هست می تونید تشویقشون کنید شرکت کنند.
با خودشون مشورت کنید ببینید چه راه حلی پیشنهاد می دهند. بگویید این مسئله به مرورزمان تو رابطه مون مشکل ایجاد می کنه.
قانون های کوچک برای خودتون در نظر بگیرید مثلا با کنایه وتیکه باهم صحبت نکنیم.بهم احترام بگذاریم.هرکس مسولیت کارهایش را به عهده بگیرد. به جای اینکه بگوییم تو اینکارو کردی  یا تقصیر تو بود...بگوییم من هم باید مثلا زودتر از خواب بلند میشدم تا دیرم نشود.

موفق وپایدار باشید
 

تجربه شما

اولین نفری باشید که نظر میدهید
login captcha