همسر سرد مزاج و خود ارضایی

سلام دوست عزیز

اینکه گفتین بعد از خودارضایی احساس گناه دارید و به شدت ناراحت می شین قابل درک هست، چون این شکل رفتار در ذهن شما یک فعل گناه آلود تلقی می شود و به همین علت بعد از هر بار تجربه خودارضایی، چنین حسی به شما دست می دهد. اغلب انسانها در طول زندگی خود، مواقعی را سراغ دارند که مبادرت به خودارضایی کرده باشند.

کلمه ترک وقتی مطرح می شود که رفتار خودارضایی فرد بیش از حد بوده، حالت وسواسی پیدا کرده باشد، بر رابطه جنسی زوجی ارجح دانسته شود و باعث بروز اختلالاتی در زندگی فردی و اجتماعی فرد شده باشد. آیا شما دارای هیچ یک از مواردی که در بالا برشمرده ام هستید؟

نکته ای که در صحبت های شما به چشم می خورد این است که تا وقتی زندگی جنسی شما و همسرتان به حالت عادی برنگردد و شما یک رابطه جنسی مطلوب را تجربه نکنید، به احتمال زیاد و ناگزیر به سمت خودارضایی سوق پیدا خواهید کرد. توصیه من این هست که شما مشکل تان را به صورت اساسی تر پیگیری کنید و در پی اصلاح زندگی جنسی زوجی تان باشید.

درمورد ترک خودارضایی، توصیه های کلی و جزئی (حذف هر نوع تحریک بصری، شنیداری، ذهنی و... مثل دیدن عکس و فیلم جنسی، یافتن زمینه های اضطرابی و...) وجود دارد که چون فکر می کنم درمورد شما مصداق ندارد، آن را باز نمی کنم.

گفتین شوهرم قبول نمی کنه که سردمزاجه؛ یعنی همسر شما فکر می کنه همه زوجین هر دو ماه یک بار رابطه دارند؟!!

گفتین همسرتون هیچ تلاشی برای شما انجام نمی ده. خواسته خودتون رو چطور مطرح کردین؟ آیا از کلام طعنه آمیز یا زبان قهر استفاده کرده اید یا با تکنیک های ارتباط موثر سخن گفته اید. کلام و سخنان شما باید دوستانه باشد و او را مقصر جلوه ندهد و شما باید همیشه از خودتان، احساسات و افکارتان سخن بگوئید. تمام جملات تان بایست با من شروع شوند نه تو. مخصوصا از برچسب (تو سردمزاج هستی) استفاده نکنید.

اگر تمامی تکنیک های فوق را رعایت کرده و می کنید و همچنان ایشان تمایلی برای مراجعه یا رفع مشکل نشان نمی دهند، اظهار کنید که نمی توانید به این منوال ادامه دهید و باید به طور بنیادی برای تصمیم گیری های اساسی تر با هم صحبت کنید. شاید ضرورت پرداختن به این مشکل هم در ذن شما و بیشتر در ذهن همسرتان به اندازه ای نیست که لازم بدانید در جهت بهبود آن، اقدامی اساسی انجام دهید.