خشم و گستاخي دختر ٦ ساله ام

سلام خانم بهاره مويدي عزيز

ممنونم به خاطر پيگيريتون و كاش لااقل مامان خوبي باشم از اين به بعد چون اگر من درست رفتار ميكردم كه قاعدتن نتيجه اين نمي شد :(

راستش من همين حالا اين ساعت از شب نااميد و گريانم از بهانه جويي هاش كه از صبح شروع شد و در نهايت دوبار فرياد زدم-از خودم بدم مياد كه نمي تونم خونسرد باشم- و تا وقتي كه خونسرديم رو حفظ ميكنم تحمل بدقلقي هاي بچه ام هم برام خيلي راحت تره

٢ ماه اخير من بيشتر وقتم و فكرم رو روي موقعيت يابي خشم و گستاخي دخترم گذاشته ام. متاسفانه متوجه شدم هنگام خشم دخترم آينه ي منه، همونجوريه كه من وقت عصبانيت حرف ميزنم و رفتار ميكنم و خوب چون اون بچه است بي پروا تر از من رفتار ميكنه.

عصبانيتش اغلب دليل داره، خواسته هاش كه اجابت نميشن نسبت بهم اظهار نفرت ميكنه و خب زود پشيموون ميشه اما حرف هايي كه اينجور وقتا ميزنه خيلي تلخن. مثال ميزنم براتون امروز ميونه ي راه گفت برگرديم خونه من ظرفم رو بردارم گفتم ديگه خيلي خيلي دور شديم امكان نداره، اصرار كرد و گريه كرد ، گفتم نه و شروع كرد با صداي بلند گريه كردن و گفتن اينكه من يه مامان بي مصرفم و كاش بچه ي من نبود بعدش هم يهو جوري شالم رو از سرم كشيد كه سرم به عقب پرت شد و نزديك بود با عابر تصادف كنم من سرش داد و فرياد كردم ، مي دونم هر دو از صبح درگير ثبت نامش بوديم و خسته بوديم اما من هم از صبح تمام مدت با آرامش و درايت نق و نوق هاش وگاهي پرخاشش رو  از سر گذرونده بودم.

گاهي كه ميرم دنبالش كلاس ورزش يا زبان از رفتارهاي بد و لجبازي هاش با خودم متوجه ميشم كه روز خوبي تو كلاس نداشته، و اغلب شب قبل خواب كه كنارشم تعريف ميكنه كه چه اتفاقي افتاده بوده تو كلاس.

يكي از بدتريم موقعيت هامون وقتيه كه با دختر دايي ٤ ساله اش و زن داي و داييش هستيم لجبازي هاش خيلي شديده ، تمام مدتي كه ما با اونهاييم داره باهام ميجنگه، من رو از خودش ميرونه و در عين حال انگار تو رابطه با اونها هم در عين اشتياق و تلاش سرخورده است و من واقعن نمي فهمم مشكل از كجاست و چرا وقتي با اونهاييم از من بدش مياد و اينقدر افسارگسيخته رفتار ميكنه.

انگار يه عشق و نفرت توامان نسبت بهم داره كه تو بروز هر دو موردش خيلي شديد عمل ميكنه.

فقط تا زماني كه من اقتدار توام با احترام و تحمل دارم اوضاع به تشنج كشيده نميشه ، البته دخترم حداقل ٣ بار پشت هم با بي ادبي كردن و گستاخانه رفتار كردن محك ميزنه منو  اما در نهايت تسليم و آروم ميشه كه بعضي روزها چند بار پيش مياد اين چرخه و بعضي روزها ممكنه اصلن پيش نياد.  

من خيلي ميترسم كه اينجور بي احترامي هاش نسبت بهم براش عادي بشه و واقعن نمي تونم حتا دوران نوجوونيش رو تصور كنم كه چه پيش مياد بينمون

در مورد لمس آلت تناسليش، من متوجه شدم وقتي من سرم شلوغه و روزهاي دخترم كمي به بطالت ميگذره و نمي تونم زياد براش وقت بذارم و اغلب وقتي داره كارتون نگاه ميكنه پيش مياد كه خب همين وقت نذاشتن من يكي از عوامل مهم لجبازي ها و بدقلقي هاي دخترمه  

مثلن دو هفته ي پيش وقتي داشت كارتون سفيد برفي ميديد متوجه شدم كه بدنش رو با يه دست لمس ميكنه و يه دستش هم زير بلوزش روي سينه اش بوده- كه اين وضعيت دستش ممكنه كاملن اتفاقي بوده باشه و من حساس شده ام-

اين موارد كم پيش مياد چون تا متوجه بشم اوقاتش رو با بازي و و نقاشي و.. با خودم و خودش پر ميكنم.

ما تو خونه هيچ يك از شبكه هاي سريال ماهواره رو نمي بينيم، و ديدن فيلم و سريال اونم به زبان اصلي هم كه بعد از خوابيدن دخترم ميبينيم و من از اين رفتارش شوكه شدم واقعن

دخترم خيلي خيال پرداز و با احساسه و يكي از سرگرمي هاش داستان گوييه من كارتون هايي با مضامين پرنسس و پر از روابط احساسي رو كم كم حذف كرده ام و تصميم دارم از اول تابستون هم يه ورزش رزمي بذارمش كه كمي تعديل بشه و شايد هم خشمش رو تو جنب و جوش ورزش رزمي بتونه خالي كنه نمي دونم اين كار درسته يا نه

و اينكه شما پيشنهاد ميديد بذارمش مهد كودك از صبح تا ظهر كه همبازي داشته باشه؟ البته از اول مهر ميره كلاس اول و هيچوقت هم قبلن مهدكودك نرفته.

باز هم يه دنيا ممنونم از توجهتون، اميدوارم پراكنده گويي نكرده باشم چون به شدت آشفته ام و تو ذهنم هزار اما و اگر هست.

سلام

خانم بهاره مويدي عزيز

ممنونم به خاطر پيگيريتون و كاش لااقل مامان خوبي باشم از اين به بعد چون اگر من درست رفتار ميكردم كه قاعدتن نتيجه اين نمي شد :( 

راستش من همين حالا اين ساعت از شب نااميد و گريانم از بهانه جويي هاش كه از صبح شروع شد و در نهايت دوبار فرياد زدم-از خودم بدم مياد كه نمي تونم خونسرد باشم- و تا وقتي كه خونسرديم رو حفظ ميكنم تحمل بدقلقي هاي بچه ام هم برام خيلي راحت تره 

٢ ماه اخير من بيشتر وقتم و فكرم رو روي موقعيت يابي خشم و گستاخي دخترم گذاشته ام. متاسفانه متوجه شدم هنگام خشم دخترم آينه ي منه، همونجوريه كه من وقت عصبانيت حرف ميزنم و رفتار ميكنم و خوب چون اون بچه است بي پروا تر از من رفتار ميكنه.

عصبانيتش اغلب دليل داره، خواسته هاش كه اجابت نميشن نسبت بهم اظهار نفرت ميكنه و خب زود پشيموون ميشه اما حرف هايي كه اينجور وقتا ميزنه خيلي تلخن. مثال ميزنم براتون امروز ميونه ي راه گفت برگرديم خونه من ظرفم رو بردارم گفتم ديگه خيلي خيلي دور شديم امكان نداره، اصرار كرد و گريه كرد ، گفتم نه و شروع كرد با صداي بلند گريه كردن و گفتن اينكه من يه مامان بي مصرفم و كاش بچه ي من نبود بعدش هم يهو جوري شالم رو از سرم كشيد كه سرم به عقب پرت شد و نزديك بود با عابر تصادف كنم من سرش داد و فرياد كردم ، مي دونم هر دو از صبح درگير ثبت نامش بوديم و خسته بوديم اما من هم از صبح تمام مدت با آرامش و درايت نق و نوق هاش وگاهي پرخاشش رو  از سر گذرونده بودم.

گاهي كه ميرم دنبالش كلاس ورزش يا زبان از رفتارهاي بد و لجبازي هاش با خودم متوجه ميشم كه روز خوبي تو كلاس نداشته، و اغلب شب قبل خواب كه كنارشم تعريف ميكنه كه چه اتفاقي افتاده بوده تو كلاس. 

يكي از بدتريم موقعيت هامون وقتيه كه با دختر دايي ٤ ساله اش و زن داي و داييش هستيم لجبازي هاش خيلي شديده ، تمام مدتي كه ما با اونهاييم داره باهام ميجنگه، من رو از خودش ميرونه و در عين حال انگار تو رابطه با اونها هم در عين اشتياق و تلاش سرخورده است و من واقعن نمي فهمم مشكل از كجاست و چرا وقتي با اونهاييم از من بدش مياد و اينقدر افسارگسيخته رفتار ميكنه.

انگار يه عشق و نفرت توامان نسبت بهم داره كه تو بروز هر دو موردش خيلي شديد عمل ميكنه.

فقط تا زماني كه من اقتدار توام با احترام و تحمل دارم اوضاع به تشنج كشيده نميشه ، البته دخترم حداقل ٣ بار پشت هم با بي ادبي كردن و گستاخانه رفتار كردن محك ميزنه منو  اما در نهايت تسليم و آروم ميشه كه بعضي روزها چند بار پيش مياد اين چرخه و بعضي روزها ممكنه اصلن پيش نياد.  

من خيلي ميترسم كه اينجور بي احترامي هاش نسبت بهم براش عادي بشه و واقعن نمي تونم حتا دوران نوجوونيش رو تصور كنم كه چه پيش مياد بينمون

در مورد لمس آلت تناسليش، من متوجه شدم وقتي من سرم شلوغه و روزهاي دخترم كمي به بطالت ميگذره و نمي تونم زياد براش وقت بذارم و اغلب وقتي داره كارتون نگاه ميكنه پيش مياد كه خب همين وقت نذاشتن من يكي از عوامل مهم لجبازي ها و بدقلقي هاي دخترمه  

مثلن دو هفته ي پيش وقتي داشت كارتون سفيد برفي ميديد متوجه شدم كه بدنش رو با يه دست لمس ميكنه و يه دستش هم زير بلوزش روي سينه اش بوده- كه وضعيت دستش ممكنه كاملن اتفاقي بوده باشه و من حساس شده ام- 

اين موارد كم پيش مياد چون تا متوجه بشم اوقاتش رو با بازي و و نقاشي و.. با خودم و خودش پر ميكنم. 

ما تو خونه هيچ يك از شبكه هاي سريال ماهواره رو نمي بينيم، و ديدن فيلم و سريال اونم به زبان اصلي هم كه بعد از خوابيدن دخترم ميبينيم و من از اين رفتارش شوكه شدم واقعن

 دخترم خيلي خيال پرداز و با احساسه و يكي از سرگرمي هاش داستان گوييه من كارتون هايي با مضامين پرنسس و پر از روابط احساسي رو كم كم حذف كرده ام و تصميم دارم از اول تابستون هم يه ورزش رزمي بذارمش كه كمي تعديل بشه و شايد هم خشمش رو تو جنب و جوش ورزش رزمي بتونه خالي كنه نمي دونم اين كار درسته يا نه

و اينكه شما پيشنهاد ميديد بذارمش مهد كودك از صبح تا ظهر كه همبازي داشته باشه؟ البته از اول مهر ميره كلاس اول و هيچوقت هم قبلن مهدكودك نرفته.

باز هم ممنونم از توجهتون، اميدوارم پراكنده گويي نكرده باشم چون به شدت آشفته ام و تو ذهنم هزار اما و اگر هست