سلام و خسته نباشيد
پسرم دوسال و چهار ماهش هست و خيلي وقتها وقتي هردومون حضور داريم به ايشون علاقه بيشتري نشون ميده و پدرش رو بيشتر صدا ميزنه و با ايشون بيشتر ارومه
با اينكه بيشتر كارهاش از حموم بردن و مسواك زدن تا خوراك و خوابوندش با منه
البته من ازين وابستگي خوشحال هستم ولي گهگاهي حس ميكنم نكنه منو دوست نداشته باشه يا من كاري رو اشتباه انجام ميدم
خب مسلما از يسري كارها مثل لباس عوض كردن و مسواك زدن لذت نميبره و من هميشه براش انجام ميدم
به نظرتون اين احساس من درسته؟
سلام
احساستون در جایگاه یک مادر قابل درکه اما با توجه به توضیحاتی که دادید باید بگم که این سن میتونه شروع انتقال علاقه ی پسر بچه ها از مادر به پدر باشه. در این حالت کودک ارتباط بیشتری با پدر برقرار میکنه و این باعث میشه تطابق و همانندسازی بهتری با جنسیت خودش برقرار کنه و برای ایفای نقش مردانه ش آماده بشه.
کودکان در این سن تمایل زیادی دارن که شبیه والدینشون باشن و رفتار اونها رو تقلید کنن، کودکان در این دوره قوانین، نقشها و مسئولیتهای مرتبط با جنسیت خودشونو یاد می گیرن . پس طبیعیه که یه پسر، پدر رو مظهر کمال تلقی کنه و رفتارهایی که در جهت علاقه ی بیشتر به پدرشه نشون بده.
بهتون پیشنهاد میکنم که از میزان حساسیتتون در این زمینه کم کنید و به کودکتون محبت و توجه نامشروط داشته باشند یعنی اونو بدون قید و شرط دوست داشته باشید و بهش بگید که اونو همیشه دوست دارید ولی هرگز بهش نگید که مثلا تو رو اگه کار خوبی انجام بدی، دوست دارم.
شاد و موفق باشید
نه گلم نگران نباش طبیعی هستش بعضی بچه ها علاقه ب مادر دارند بعضی ها ب پدراین .به این معنی نیست که شمادر تربیتتان دچاره مشکل شدی