قطع یا حفظ رابطه

در پاسخ اجمالی به سئوال شما لازمه به چند مسئله بپردازیم:
۱-  وقتی ارتباط شما به سمت و سوی فضای عاطفی پیش رفت با همدیگر چه قراری تعیین کردید؟ یا گفتید که قراره رابطه‌ تون چه چارچوبی داشته باشه؟ چه هدفی دنبال کنه؟

۲- اینکه آن خانم به شما دلبستگی پیدا کنه طبیعیه چون در ابتدا به او کمک ذهنی و روانی می‌کردید که باعث میشه شما رو ایده‌آل سازی کنه و به عنوان سوژه‌ی عشقی انتخاب‌تون کنه؛ مشخص نکردید آیا رابطه‌ی جنسی هم داشته‌اید (در صورتی که این شکل از ارتباط هم ایجاد شده باشد وابستگی زیاد و نزدیکی عاطفی در ایشان به عنوان یک زن ایجاد می‌‌شود، در اینصورت پیام وارونه‌ای به او مخابره می‌کنید، با برقراری رابطه‌ی جنسی ایشان چنین تصور می‌کنند که دوست داشته می‌شوند و پیوند عمیق‌تری با شما برقرار می‌کنند). اینکه گفتید تنها مسائل جنسی براتون اهمیت داره، متوجه منظورتان نشدم؟ (آیا عشق و رابطه‌ی جنسی دو موضوع جداگانه در ذهن شما هستند؟)

۳ - شما وارد رابطه‌ای شدید که علاقه ای به طرف مقابل نداشتید و چند سال هم در چنین شرایطی باقی مانده‌اید و فضای ناگواری رو متحمل شدید، اما چرا؟ اشاره کردید قبلاً یک شکست عشقی سنگین داشتید، شاید به خاطر آن تجربه‌ی ناخوشایند، ناهشیارانه قصد تنبیه خودتون رو داشته‌اید و درگیر چنین موقعیت نامطلوبی شدید. آیا قبلاً هم پیش آمده که در موقعیت هایی که دوست ندارید (و حتی اذیت می‌شوید) خودتون رو قرار بدید؟ 

۴- اینکه اشاره کردید انگیزه‌هایتان را از دست داده‌اید، به این معنیه که موضعی منفعلانه در قبال زندگی‌ اتخاذ نموده‌اید و مسئولیت انتخاب‌‌تان را بر عهده‌ی آن خانم گذاشته‌اید (ایشان را به نوعی مقصر پریشانی خود می‌دانید)، در واقع نقش عامل بودن را از خودتان سلب کرده‌اید و در جایگاه قربانی قرار گرفته‌اید که منجر به احساس خشم و افسردگی و درماندگی می‌شود.
۵- رابطه‌ی عاطفی سالم به هیچ عنوان نمی‌تواند با احساس گناه، دلسوزی یا ترحم ادامه پیدا کند. اینکه با اظهار ناراحتی ایشان احساس گناه یا دلسوزی پیدا کنید و دوباره مدتی رابطه را ادامه دهید، انگیزه‌ی سالمی برای پابرجایی و تداوم یک رابطه نیست، چه برسد به ازدواج.
۶- در روابط عاطفی معمولاً افراد نیازهای ثانوی یکدیگر را نیز برآورد می‌کنند. نیازهایی که شاید خودتان هم از وجودشان آگاه نباشید. به عبارت دیگر قرار گرفتن در چنین فضای ناخوشایندی ممکن است بخشی از نیازهای ثانوی شما که هنوز به آنها بینش کافی پیدا نکرده‌اید را ارضا کند (می‌‌گویید ایشان را دوست ندارید اما علارغم نارضایتی همچنان رابطه را ادامه داده‌اید). ملاقات با یک مشاور یا روان‌‌شناس به شما کمک می‌کند تا این مسئله را با دقت و عمق بیشتری بررسی کنید.