سلام دختر گل..انسان ذاتا تمایل به افکار مرگ دارد.یکی بیشتر یکی کمتر.اینو بپذیر که ما به اراده خود بدنیا نیومده ایم.یه مدتی قرار هست توی این دنیا مفید زندگی کنیم و شاد باشیم.اضطراب شدید باعث بیشتر شدن این افکار شما میشود.سن شما هم پر است از احساسات پاک وعواطف شدید.به حالات خود در این سن آگاه باشید.الان بهتون بگن یکی فقیر هست و غدا نداره بخوره شما گریه ات میگیره و قلبت به درد میاد اما چند سال دیگه همین رو بهت بگن فقط شاید ناراحت بشی .این سن عواطف مثل سیل میادو تورو با خودش میبره.برای اضطراب شدید که بتونی سریع کنترلش کنی میتونی به روانپزشک مراجعه کنید.بهبودی سریع اتفاق میافتد.اما اگر تمایل ندارید.برای خودت وقت بزار.بهترین رستوران برو.سینما برو.دوستان شادی داشته باش.و نگاهت به مرگ ساده باشهیعنی من الان هستم .الانمو زندگی کنم و لذت ببرم.رهستی یوگا خیلی عالی هست حکم سوپاپ زودپز رو داره.حتما یوگا برو.بعد چند وقت از حال خودت برایم بنویس.جیزی هم اذیتت کرد بامن درمیان بزار.این جمله از من به شما...توی دوره طلایی زندگیت هستی قراره بهترین دانشجو،بهترین دوست.بهترین مادر بشوی.با تفکرات منفی لحظات خوش رو از خودت نگیر.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید