تریکوتیلومانیا

سلام‌و عرض ادب
اختلال موکنی یا تریکوتیلومانیا از اختلالات وسواسی- جبری است و سن شروع آن هم اغلب از سنین نوجوانی و هم زمان یا بعد از آغاز بلوغ است. 

مدیریت و درمان این اختلال همچون سایر اختلال های وسواسی- اجباری  دشوار است. علت این است کندن موها واکنش به یک حالت هیجانی ( احساسی ) درونی است و همراه یا بعد از اضطراب، ملال، خستگی و افزایش تنش انجام شود. یا ممکن است با احساس رضایت یا تسکین بعد از کندن مو همراه باشد. در واقع یک الگوی رفتاری غلط است که در شما شکل گرفته و تقویت شده است.

تغییر یا شکستن این چرخه کاری دشوار ولی ممکن است. من مشاهده کرده ام که اغلب مراجعانی که این اختلال را تجربه کرده اند به خاطر آن از خودشان عصبانی و شرمسار هستند ولی علی رغم تلاش فراوان به تنهایی نتوانسته اند آن را تغییر بدهند.

درمان های استاندارد تریکوتیلومانیا عبارتند از درمان شناختی-رفتاری ، دارودرمانی، آموزش تغییر عادت و درمان متمرکز بر تعهد و پذیرش. همچنین برخی پژوهش ها کارآمدی نوروفیدبک را تأیید کرده اند. از میان این رویکردها درمان شناختی- رفتاری بیشترین میزان بازدهی و کارآمدی را دارد. 

توصیه می کنم برای شروع درمان رفتار موکنی خود را با جزئیات ثبت کنید و رویدادهای فعال کننده ( اتفاقاتی که در محیط یا درون شما می افتند و شما در واکنش به آن ها موکنی را شروع می کنید)، افکار خود، تعداد دفعات و شدت و طول مدت تداوم موکنی خود در هر بار را یادداشت نمایید. این کار را حداقل به مدت ۲ هفته انجام دهید. این کار به شما یک بینش اولیه از شرایط شروع و تداوم این حالت می دهد.