راه درمان اختلال مو کنی

سلام‌و عرض ادب

اختلال موکنی یا تریکوتیلومانیا از اختلالات وسواسی- جبری است و سن شروع آن هم اغلب از سنین نوجوانی و هم زمان یا بعد از آغاز بلوغ است. 
مدیریت و درمان این اختلال همچون سایر اختلال های وسواسی- اجباری  دشوار است. علت این است کندن موها واکنش به یک حالت هیجانی ( احساسی ) درونی است و همراه یا بعد از اضطراب، ملال، خستگی و افزایش تنش انجام شود. یا ممکن است با احساس رضایت یا تسکین بعد از کندن مو همراه باشد. در واقع یک الگوی رفتاری غلط است که در شما شکل گرفته و تقویت شده است.

تغییر یا شکستن این چرخه کاری دشوار ولی ممکن است. من مشاهده کرده ام که اغلب مراجعانی که این اختلال را تجربه کرده اند به خاطر آن از خودشان عصبانی و شرمسار هستند ولی علی رغم تلاش فراوان به تنهایی نتوانسته اند آن را تغییر بدهند.
در تجربه کار مشاوره خودم از روش ها و تکنیک هایی فراوانی برای کمک به مراجعانم استفاده کردم و اگرچه درمان زمان بر ( حدود یک سال جلسات هفتگی منظم) و دشوار بود و مراجعان فراز و نشیب های زیادی را در روند درمانشان تجربه کردند اما توانستند علت مسئله خود را درک کنند و در کنارش راه های مواجهه با آن، کمتر شدن شدت و فراوانی آن و در نهایت کنترل آن را تجربه کنند و موفق شوند آن را پشت سر بگذارند.

البته به علت زمان طولانی و بالا و پایین های سیر درمان برخی افراد آن را ناتمام رها می کنند و به روال سابق برمی گردند. معمولا هدف اولیه درمان کنترل و کم کردن  موکنی است چرا که اختلال موکنی از اختلالات گستره زندگی است و بسیاری از افراد مبتلا تا آخر عمرشان با آن دست به گریبانند.
به نظر من اگر شما انگیزه لازم را برای تغییر داشته باشید و منظم جلسات مشاوره تان را داشته باشید می توانید این موکنی را کنترل کنید ولی نمی توانم بگویم مسیر راحتی پیش رو دارید. مهمترین انگیزه شما در حال حاضر باید اول کمک به خودتان و بعد فرزندتان باشد چرا که ایشان هم ممکن است از شما الگوگیری داشته باشند.